بورسین

خرد مانند چشم هستی و جان آدمی است و اگر آن نباشد چگونه جهان را به درستی خواهی گذراند ( فردوسی خردمند)

بورسین

خرد مانند چشم هستی و جان آدمی است و اگر آن نباشد چگونه جهان را به درستی خواهی گذراند ( فردوسی خردمند)

در بورسین رزبلاگ، سود ، اطلاعات مهم ، تحلیل مهم ، همه در آنجا هست .

توجه توجه ....

در بورسین رز بلاگ عضو شوید چون همه و همه در سایت ما متفاوت است فقط برای ایران و ایرانی .

تعرفه ما دلخواه است هرماه واریز فرمایند . هدف ما تحلیلی متفاوت پیشنهادی متفاوت برای همه .

عبادت بجز خدمت خلق نیست.................

 توجه 80% تحلیل متفاوت با قدرت ما رایگان است.

برای استفاده از... اینجا را کلیک کنید ، Boursin را حمایت کنید .


سفره دل سهامداران از عملکرد بیمه ایران در بورس باز شد

شرکت بیمه ایران از جمله حقوقی هایی است که نحوه معاملاتش در بورس سهامداران بسیاری را ناراضی و معترض کرده است چراکه این شرکت طی ماه های اخیر تنها به عنوان فروشنده سهام ظاهر شده و در سهام کمتر شرکتی به عنوان خریدار دیده شده است.

درپی انتشار مطلبی در خبر اهالی مستطیل شیشه ای تالار با عنوان " حرکت عجیب یک حقوقی در بورس" بسیاری از خوانندگان بورس نیوز با انتشار کامنتهایی در ذیل این خبر ضمن انتقاد از نحوه و استراتژی نا مشخص این حقوقی در بورس خواستار رسیدگی مسولین به این موضوع شدند.

بنابر گزارش بورس نیوز شرکت بیمه ایران از جمله حقوقی هایی است که نحوه معاملاتش در بورس سهامداران بسیاری را ناراضی و معترض کرده است چراکه این شرکت طی ماه های اخیر تنها به عنوان فروشنده سهام ظاهر شده و در سهام کمتر شرکتی به عنوان خریدار دیده شده است.

براین اساس بیمه ایران طی پنج روز گذشته در سهام شرکت های داروسازی ابوریحان، پارس خودرو و سرمایه گذاری سایپا اقدام به فروش نموده است .

اما نکته جالب توجه آنست که این شرکت درحالی طی آخرین روز معاملاتی هفته گذشته اقدام به فروش 10 میلیون سهام پارس خودرو و 5 میلیون و 900 هزار سهم سرمایه گذاری سایپا نموده که سهام فروخته شده در نماد داروسازی ابوریحان تنها 5600 سهم بوده است و جالبتر آنکه در برخی موارد سهام در قیمتهای بالاتر خریداری شده و در قیمتهای پایین تر برای فروش اقدام شده که از سوی یک حقوقی باتجربه جای سوال دارد .

از همین رو با اعتقاد بر اصل و ماهیت بازار سرمایه و نیز اختیار سهامداران در سهام تحت مالکیت خودشان به جهت اتخاذ هرگونه تصمیم گیری اما عدم انطباق سرمایه گذاری های این شرکت که عمدتا هم به فروش سهام ختم می شود با شرایط بازار سرمایه سبب اعتراض سهامداران شده است و به همین دلیل سرمایه گذاران از مسولین بورسی تقاضا دارند تا با پیگیری و جستجوی خود علت این اقدام شرکت بیمه ایران را در شرایطی که بازار سرمایه نیاز به اتخاذ تصمیمات انگیزشی به جهت بازگشت اعتماد و اطمینان در سال حمایت از تولید داخل و اقتصاد مقاومتی دارد را جویا شوند.

سرمایه‌های خارجی به ایران می‌آیند....

دکتر فرخ قبادی
چندی پیش رئیس‌جمهور کشورمان اظهار کردند که چنانچه تحریم‌ها برداشته شود و مناسبات ایران با دیگر کشورهای جهان به حالت عادی بازگردد، اقتصاد ایران طی سه دهه آینده در زمره 10 اقتصاد بزرگ جهان درخواهد آمد. پیش از آنکه به ارزیابی این پیش‌بینی خوش‌بینانه بپردازیم، لازم است چند نکته مهم مورد توجه قرار گیرد. در حال حاضر، با توجه به تولید ناخالص‌داخلی کشورما (براساس برابری قدرت خرید)، ایران نوزدهمین اقتصاد بزرگ جهان به شمار می‌رود، اما باید تاکید شود که بزرگی اقتصاد یک کشور، با درآمد سرانه و سطح زندگی مادی مردم آن کشور مقولات جداگانه‌ای هستند. در حال حاضر تولید ناخالص داخلی سرانه در ایران (بر مبنای برابری قدرت خرید) 12.800 دلار است که از این لحاظ رتبه یکصد و سوم را دارد. بد نیست این نکته نیز یادآوری شود که میانگین تولید ناخالص داخلی سرانه جهان (شامل همه کشورهای فقیر و غنی) 13.100 دلار است. با این همه، افزایش تولید ناخالص داخلی و پیوستن ایران به «باشگاه» 10 اقتصاد بزرگ جهانی، با فرض عدم تغییرات شدید در عوامل دیگر، رویدادی مبارک و تحسین‌برانگیز خواهد بود؛ اما آیا چنین واقعه‌ای مقدور یا محتمل است؟ یادمان باشد که رشد اقتصادی کشور ما طی 2 سال گذشته منفی بوده و در این بازه زمانی، تولید ناخالص داخلی کشور حداقل 7 درصد کاهش یافته است؛ ضمن آنکه فساد اداری در کشورنیز سیر صعودی کم سابقه‌ای یافته و اکنون در میان 177 کشور بررسی شده به رتبه 144 رسیده است و در دیگر شاخص‌های موثر در بهره‌وری و رشد اقتصادی هم کشور ما رتبه‌های نا امید‌کننده‌ای را به خود اختصاص داده است.
با این تفاصیل، تعبیرسخنان رئیس‌جمهور محترم به عنوان یکی از وعده‌های معمول سیاستمداران، نباید تعجبی را برانگیزد. در حقیقت این درست همان استنتاجی بود که نویسنده این سطور، به آن دست‌یافت؛ اما بازخوانی دقیق‌تر سخنان رئیس‌جمهور و نیز وقایعی که طی هفته‌های گذشته شاهد آن بوده‌ایم (از جمله سفر هیات‌های خارجی به ایران) و از همه مهم‌تر، مطالعه مقالاتی که این روزها در نشریات اقتصادی معتبر جهان به چاپ می‌رسند، تصویر دیگری را به ذهن متبادر می‌سازد. تصویری که نه تنها پیش‌بینی رئیس‌جمهور محترم را محتمل می‌سازد؛ بلکه این سوال را هم پیش می‌آورد که چرا اقتصاد ما به حال‌وروز کنونی افتاده و چرا دیگران چیزهایی می‌بینند که ظاهرا ما از آنها غافل مانده‌ایم و به جای بهره‌گیری خردمندانه از موهباتی که در دسترس ما است به دست خود اقتصاد کشورمان را به قهقرا می‌بریم.
ظاهرا چندی پیش یکی از موسسات سرمایه‌گذاری بزرگ خارجی، اقتصاددان خبره‌ای به ایران فرستاده تا درمورد شرایط اقتصاد کشور ما تحقیقاتی انجام دهد. پس از بازگشت، کارشناس مذکور مقاله‌ای نوشته که بلافاصله در چندین نشریه و سایت بازرگانی معروف منتشر شد (ازجمله در بلومبرگ، وال‌استریت‌ژورنال و ...). مطالب این مقاله هم خواندنی است و هم تاسف‌انگیز. به بخشی از نوشته ایشان و واکنش‌هایی که برانگیخته توجه کنید:
35 سال پس از انقلاب و تنش‌های کم و بیش مداوم با جهان غرب، به‌نظر می‌رسد که ایران راه تنش‌زدایی را در پیش گرفته است. اگر تنش‌زدایی ادامه یابد، ایران خیلی زود به یکی از داغ‌ترین مقصدهای سرمایه‌گذاری خارجی بدل می‌شود. کشوری بزرگ با موقعیت جغرافیایی مناسب با بدهی خارجی ناچیز و میلیاردها بشکه نفت در زیرزمین‌هایش. این قطعا می‌تواند یکی از اقتصادهای نوظهور باشد که همه مایلند در آن سرمایه‌گذاری کنند.
ایران از موقعیت جغرافیایی بسیار مناسبی برخوردار است. گذرگاهی بین اروپا، روسیه، بازارهای پررونق کشورهای حاشیه خلیج‌فارس و نزدیک به کشورهای منفک شده از شوروی سابق در آسیای میانه که نیاز به همه چیز دارند ... شهروندان ایرانی از نظر سواد وضعیت مناسبی دارند، به‌ویژه جوانان که هم تحصیلات خوبی دارند و هم از قابلیت بالایی در حوزه فناوری اطلاعات برخوردارند. کشوری با 9 درصد ذخایر نفتی جهان که می‌تواند علاوه‌بر ارز آوری، نیازهای داخلی یک اقتصاد پررونق را تامین کند و با سطح دستمزدهایی (به دلار) که به نحوی چشمگیر از ترکیه یا حتی چین پایین‌تر و کم و بیش مشابه ویتنام است! کمتر کشور در حال توسعه دیگری را می‌توان یافت که چنین چشم‌اندازی داشته باشد. بنابر این دلایل، هرگاه تحریم‌ها برداشته شوند، سیلی از سرمایه‌های خارجی به سوی این کشور روانه خواهد شد.
درست است که در صورت برداشته‌شدن تحریم‌ها، نخستین مقصد سرمایه‌گذاری‌های خارجی، بخش‌های نفت، پتروشیمی، معدن و گاز طبیعی خواهد بود؛ اما ایران بخش کشاورزی بزرگی هم دارد که نیازمند سرمایه‌گذاری است و بنیاد صنعتی آن هم خوب است. علاوه‌بر اینها صنعت هتلداری که بعد از انقلاب و خروج خارجی‌ها کار زیادی در آن صورت نگرفته، سخت توسعه نیافته و نیازمند سرمایه‌گذاری است. با جمعیت 77 میلیونی، بازار مصرف ایران نیز بسیار جذاب به‌نظر می‌آید.
البته مشکلات متعددی هم در اقتصاد ایران وجود دارد. با این همه برداشته شدن تحریم‌ها به خودی خود فضای مناسبی برای سرمایه‌گذاری‌های گسترده پدید می‌آورد. دسترسی ایران به بازارهای جهانی، در کنار پول ارزان این کشور، به صادرات رونق چشمگیری خواهد بخشید. به عقیده این کارشناس اقتصادی، از برخی جنبه‌ها، بازسازی اقتصاد ایران به 2 دهه زمان نیاز دارد. اما از جنبه‌های دیگر با گذشت یکسال، بهبود چشمگیری را شاهد خواهیم بود. و می‌افزاید: «زیرساخت‌ها در ایران بسیار پیشرفته‌تر و بهتر از اغلب اقتصادهای در حال‌توسعه و حتی نوظهوری است که من از آنها بازدید کرده‌ام. و باید بگویم که من کشورهای زیادی را دیده‌ام.»
 
از این سخنان پیدا است که سرمایه‌گذاران خارجی خوش‌بینی ریاست‌جمهور را اغراق‌آمیز نمی‌پندارند. این نکته نیز آشکار است که از دیدگاه آنان ایران بازار بکری است که گشوده‌شدن آن سودهای کلانی نصیب آنها خواهد ساخت. سوال دشوارتر را ما باید پاسخ دهیم. چرا کشوری که طی 10 سال گذشته نزدیک به هزار میلیارد دلار درآمد ارزی داشته، اکنون باید به انتظار سرمایه‌گذاران خارجی باشد تا ما را از این مخمصه نجات دهند؟ کدام یک از مزیت‌هایی که این کارشناس برای اقتصاد کشور ما برشمرده (غیر از گرانی بی‌معنای پول ملی که آن هم دست پخت خودمان بود)، درسال‌های پیش وجود نداشت که از آنها برای شکوفایی اقتصادمان بهره‌برداری کنیم؟ آیا مقدور نبود که به جای واردات بی‌رویه و ریخت‌وپاش‌های آن سال‌ها، درآمدهای ارزی هنگفت خودمان را صرف سرمایه‌گذاری‌های مولد و بهسازی زیرساخت‌ها کنیم و در عین حال شرایط مناسبی را برای ورود سرمایه‌گذاران خارجی و فناوری‌های پیشرفته فراهم سازیم؟
برای بی‌تدبیری‌های گذشته، شهروندان کشور ما تاوان سنگینی پرداخته‌اند. باشد که در این بزنگاه باز هم کج راهه را برنگزینیم و منافع ملی را فدای سودهای بادآورده و رانت‌خواری گروه‌های ذی‌نفوذ نسازیم.

کرباسچی در دیدار با هاشمی رفسنجانی:


کرباسچی در دیدار با هاشمی رفسنجانی:
دولت روحانی تداوم دولت سازندگی است/ ما فرزندان فکر و راه توسعه‌ رفسنجانی هستیم

دبیرکل حزب کارگزاران با بیان اینکه ایده اولیه حزب کارگزاران در دولت هاشمی کلید خورد،‌ گفت: دولت روحانی تداوم دولت سازندگی است.

خبرگزاری فارس: دولت روحانی تداوم دولت سازندگی است/ ما فرزندان فکر و راه توسعه‌ رفسنجانی هستیم

به گزارش خبرنگار حوزه احزاب خبرگزاری فارس، غلامحسین کرباسچی دبیرکل حزب کارگزاران در دیدار اعضای شورای مرکزی حزب کارگزاران سازندگی با هاشمی رفسنجانی گفت: کارگزاران دو درجه دارند، اول کارگزاران به عنوان یک حزب و دوم به عنوان یک گفتمان یا تفکر که در درجه اول فقط افرادی که به عضویت این حزب درآیند، کارگزارانی هستند اما در درجه  دوم هر کسی که به فکر رشد و توسعه و آبادانی باشد‌ کارگزارانی است.

وی خاطرنشان کرد: اجازه می‌خواهم بگویم بنیانگذار واقعی کارگزاران شما هستید که 19 سال قبل با پشتگرمی به شما و برای ادامه راه شما این حزب را ایجاد کردیم.

وی ادامه داد: تداوم راه سیاسی دو گونه است یکی به شیوه قدیم با نظام‌های موروثی و وراثتی که حتی در نظام‌های جمهوری هم به صورت جمهوری‌های موروثی پدیدار شده مثل سوریه و جمهوری آذربایجان و آنچه مبارک و قذافی در مصر و لیبی می‌خواستند انجام دهد و غیردموکراتیک است و به جایی نمی‌رسد و دیگر با ایجاد احزاب فراگیر که برای آن تفکر کادرسازی کنند.

کرباسچی با بیان اینکه خود را فرزندان فکر، توسعه و راه هاشمی دانست، خاطرنشان کرد: چه نسل اول کارگزاران که همکاران شما در دولت سازندگی بودند و چه نسل جدید کارگزاران که در این جلسه معارفه می‌شوند که البته شما آنها را می‌شناسید به راه توسعه باور دارند و البته بیش از حزب کارگزاران شرایط اجتماعی و سیاسی کشور آنها را به فکر گفتمان کارگزاران نزدیک کرد تا جایی که اکنون ما به عنوان نسل اول از آنان به عنوان نسل جدید کارگزاران برای مرکزیت حزب دعوت کردیم.

دبیرکل حزب کارگزاران به تشریح دلایل بازسازی شورای مرکزی حزب کارگزاران پرداخت و خاطرنشان کرد: این بازسازی نشان می‌دهد که فکر توسعه نادرست نبوده و در این سال‌ها رویش داشته است شاید دو دهه قبل فکر می‌شد راه توسعه سیاسی از راه توسعه اقتصادی جداست اما اکنون ثابت شده این دو از هم جدا نیستند و لاجرم از دل سازندگی آزادی بیرون می‌آید.

کرباسچی در تبیین رفتار کارگزاران در این دو دهه اخیر پرداخت و خاطرنشان کرد: رفتار کارگزاران در این دو دهه تحقق تداوم فکر هاشمی و نه الزاما شخص هاشمی بلکه این با تصمیم جمعی اعضای حزب و حمایت هاشمی در انتخابات سال 76 از خاتمی و در انتخابات سال 92 از روحانی واقع شده است که اکنون که به پیروزی رسیده‌ایم نشان می‌دهد فکر توسعه همچنان تداوم و زایندگی دارد.

وی ادامه داد: در سال‌های اخیر هم شما بیش از هر زمان دیگری بر مردم‌سالاری تاکید کردید و هم دیگران حتی دوستان منتقد شما در سازندگی تاکید می‌کنند که این نشانه توفیق معنوی گفتمان شماست که کارگزاران مدعی نمایندگی این گفتمان است.

دبیرکل حزب کارگزاران به شهادت شهید بهشتی اشاره کرد و تصریح کرد: بعد از شهادت شهید بهشتی شما تشکیلاتی‌ترین روحانی تاریخ ما هستید در حالی که معمولا می‌گویند روحانیت با تحزب همدلی ندارد و حتی برخی معتقدند که یکی از دلایل پا نگرفتن نهاد تحزب در کشور وجود روابط سنتی مرید و مرادی در قالب نهاد روحانیت بوده است، اما با انقلاب اسلامی ما با نسلی از روحانیت معتقد به تحزب روبرو شدیم.

وی ادامه داد: بعد از حزب جمهوری اسلامی فکر می‌کنیم ما نزدیک‌تر حزب به راه و فکر شما هستیم حزبی که بعد از بروز اولین انحصار‌طلبی‌های راست شکل گرفت و قبل از شکل‌گیری دور تازه انحصار‌طلبی این بار از ناحیه چپ شکنندگی انحصار و گشاینده اعتدال در عصر خودش یعنی همان مقطع مجلس پنجم بود که در همان مقطع با حمایت وتاکیدات شما حزب پا گرفت که جا دارد در اینجا یادی از حسن حبیبی به عنوان رابط شما با حزب و دکتر محسن نوربخش عضو از دست رفته حزب کارگزاران کنیم.

کرباسچی در پایان با بیان اینکه ایده اولیه حزب کارگزاران در دولت هاشمی کلید خورده است، خاطرنشان کرد: امروز خوشحالیم که ایده اولیه حزب مبنی بر تداوم سازندگی در روحانی همچنان زنده است که شاید اگر این گفتمان تداوم می‌یافت واین 8 سال وقفه نبود با چنین شرایطی روبرو نبودیم بنابراین باید گفتمان سازندگی را ادامه داد و ما امروز در اختیار شما هستیم تا این آغاز دوباره را باز هم با حمایت شما شروع کنیم و عصر تازه کارگزاران را شروع کنیم.

از این پس ارز مبادله ای برای خودرو .....

از این پس انجام می پذیرد:

تامین ارز موردنیاز برای مواداولیه کارخانجات وقطعات خودرو ازطریق مرکز مبادلات


روابط عمومی بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران از تخصیص و تامین ارز مورد نیاز برای مواد اولیه کارخانجات وقطعات خودرو از طریق مرکز مبادلات ارزی خبر داد.

به گزارش گروه دریافت خبر ایسنا، روابط عمومی بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران اعلام کرد: "با توجه به گشایش های ارزی حاصله پیرو توافق ژنو و امکان تامین ارز به صورت نامحدود برای واردات کالاهای اساسی و دارو از محل منابع آزاد شده و در نتیجه، تسهیل امکان استفاده از ارزهای در دسترس قبلی برای تامین سایر نیازهای موجود ، مقرر شده است به منظور کاهش قیمت تمام شده تولید و در راستای تقویت رشد اقتصادی و رونق فعالیت‌های تولیدی ، تخصیص و تامین ارز مورد نیاز برای مواد اولیه کارخانجات و قطعات خودرو، از این پس از طریق مرکز مبادلات ارزی انجام شده وبدین ترتیب تقاضای ارز برای واردات موارد مذکور از بازار آزاد ارز خارج و به مرکز مبادلات ارزی انتقال می یابد."

نیاز ارزی خودرو مبادله ای تامین میشود .....

نعمت زاده: ارز مورد نیاز صنعت خودرو از امروز به صورت مبادله ای تامین می شود

تهران - ایرنا - وزیر صنعت، معدن و تجارت گفت: کل نیاز ارزی بخش صنعت خودرو اعم از خودروهای سبک و سنگین از روز جاری(پنجشنبه) به صورت مبادله ای توسط بانک مرکزی تامین خواهد شد.

 

محمدرضا نعمت زاده روز پنجشنبه در حاشیه کارگروه حمایت از تولید که به ریاست معاون اول رییس جمهوری تشکیل شد، در گفت و گو با خبرنگاران ایرنا و ایسنا، گفت: در سال جاری رییس جمهوری، معاون اول و تمام دست اندرکاران اعلام کردند که سال را با بررسی عوامل رکود و موانع تولید شروع خواهیم کرد.

وی ادامه داد: در سال گذشته اهتمام بیشتر دولت بر این بود که تورم را تا اندازه ای کنترل کند که خوشبختانه توانستیم تورم را در مسیر کاهش حرکت دهیم.

وی با اشاره به اینکه اقتصاد ما، اقتصاد توام با تورم و رکود بود، گفت: در جهت رفع رکود چندین برنامه مورد توجه قرار گرفته که این برنامه ها از اواخر سال گذشته به طور جد دنبال شدند.

نعمت زاده ادامه داد: در نخستین گام عوامل رکود را شناسایی کردیم و برای رفع آن پیشنهاداتی مطرح شد که بزودی در دولت دنبال می شود و در این راستا با انجمن ها، تشکل ها و همچنین اتاق بازرگانی همفکری خواهیم کرد.

وزیر صنعت، معدن و تجارت اظهار داشت: در رابطه با عوامل ایجاد رکود چندین مساله جدی وجود دارد که یکی از این مسائل تامین مواد اولیه و قطعات است که خود به خود هم نیاز به ارز و هم نیاز به افزایش سرمایه در گردش در این بخش دارد.

وی با اشاره به تغییراتی که در طول چند سال اخیر در رابطه با تورم و نرخ ارز شاهد بودیم، گفت: در جلسه ای که با حضور معاون اول رییس جمهوری برگزار شد، راهکارهای مختلف تامین منابع در این بخش مورد بررسی قرار گرفت و به این جمع بندی رسیدیم که بانک مرکزی با توجه به افزایش درآمد حاصل از فروش نفت از اواخر سال گذشته به این طرف می تواند بخش اعظم ارز مورد نیاز صنعت را به صورت مبادله ای تامین کند.

وی افزود: آنچه امروز نهایی شد این است که از امروز ارز صنایع خودروسازی که در سال گذشته از طریق ارز متقاضی و بازار آن تامین می شد از امروز و در نهایت از روز شنبه کل نیاز ارزی صنعت خودرو اعم از خودروهای سبک و سنگین به صورت مبادله ای توسط بانک مرکزی تامین خواهد شد.

نعمت زاده تصریح کرد: ما از همین جا با تماس تلفنی به خودروسازان عمده اعلام کردیم که برای انجام این منظور پرونده های خود را به جریان بیندازند.

وی در پاسخ به این سئوال که آیا ارز مبادله ای به صنایع دیگر نیز تعلق خواهد گرفت، گفت: اختصاص ارز مبادله ای به کل خودروها امروز نهایی شد و در حال بررسی هستیم تا بتوانیم بار را از دوش بازار آزاد که در چند روز اخیر نرخ در آن روبه رشد بوده برداریم که قطعا این امر موجب بهبود شرایط در رابطه با نرخ ارز آزاد خواهد شد.



** اختصاص سه هزار میلیارد تومان به بخش تولید

وزیر صنعت، معدن و تجارت، گفت: در اجرای فاز دوم قانون هدفمندی یارانه ها، قرار است بخشی از منابع حاصل از اجرای این قانون به افرادی که برای دریافت یارانه نقدی ثبت نام کرده اند، پرداخت شود، ضمن آنکه در جلسه روز گذشته هیات دولت تصویب شد که بخشی نیز با توجه به اولویت به بخش های مختلف و عمدتا سلامت و تولید پرداخت شود.

وی افزود: براین اساس جمع بندی شده که حدود 3 هزار میلیارد تومان در اختیار بخش تولید قرار گیرد تا عمدتا بتوانیم وجوه اداره شده در اختیار بانک ها قرار دهیم تا بانک ها نیز مقداری به این منابع بعنوان سهم خود اضافه کنند و بخش دیگری به صورت مابه التفاوت تسهیلات ریالی پرداخت شود.

نعمت زاده اضافه کرد: بخشی از این منابع به صنایعی که صرفه جویی در مصرف انرژی و بهبود کیفیت را دنبال کنند، پرداخت خواهد شد که جزئیات آن در دست تهیه است و اطلاع آن به عموم صنعتگران و کارآفرینان خواهد رسید.



** جذب منابع توسط واحدهای تولیدی از طریق صرفه جویی در مصرف انرژی

وزیر صنعت، معدن و تجارت گفت: تصمیم دیگری که در این نشست اتخاذ شد مربوط به جذب منابع توسط واحدهای تولیدی از طریق صرفه جویی در مصرف انرژی بود.

وی ادامه داد: براساس قانون بودجه امسال، قرار است یکصد میلیارد دلار به صورت بیع متقابل به طرح ها، صنایع و پروژه هایی که بتوانند در مصرف انرژی صرفه جویی کنند، اختصاص یابد که امیدواریم بخش تولید بتواند بخشی از این منابع را به تدریج جذب کند.

نعمت زاده افزود: جزئیات تصمیم این جلسه قرار شد تا دو هفته آینده مشخص شود.



** مذاکره با صنایع عمده برای کنترل قیمت ها

وزیر صنعت، معدن و تجارت در پاسخ به سئوالی مبنی بر راهکارهای مقابله با آثار افزایش قیمت های ناشی از اجرای فاز دوم هدفمندی یارانه ها، گفت: سعی دولت و وزارت صنعت بر این است که بتوانیم با بهبود فرآیندهای مدیریتی و تولید و افزایش تولید عمده مابه التفاوت قیمت ها را در زمینه های ریالی و ارزی جبران کنیم.

وی افزود: طی سه روز گذشته در جلسه ای با یکی از خودروسازان بزرگ این مساله مطرح شد که چگونه می توانیم با افزایش تولید خودرو و هزینه های بالاسری، هزینه هایی مثل انرژی و برق را جبران کنیم.

نعمت زاده افزود: تصور ما این است که صنعت کشور با بهبود شرایط مدیریتی و افزایش بهره وری بتواند عمده این هزینه ها را تقبل کند.

وی با تاکید بر اینکه بعضی از صنایع ما مثل صنعت فولاد و سیمان بسیار انرژی بر هستند از مذاکره با این صنایع در مورد کنترل قیمت ها خبر داد و گفت: مقرر شده که این صنایع بر این مبنا کار کنند که قیمت ها را در نیمه اول سال هیچ تغییری ندهند و اگر امکانپذیر نبود، حداقل در سه تا چهار ماه اول تغییری داده نشود و اگر هم تغییری پیدا کند باید بسیار ناچیز باشد.

وزیر صنعت، معدن و تجارت اظهار امیدواری کرد که اغلب صنایع ما بتوانند شرایط سال گذشته را در رابطه با بازار حفظ کنند و چیزی به مصرف کنندگان تحمیل نشود.

وی افزود: تصور ما این است که صنعت کشور این توانایی را دارد که با بهبود شرایط تولید و مدیریت بسیاری از این هزینه ها را بدون دستور و کنترل دولت بهبود ببخشد و جلوی افزایش قیمت ها را بگیرد.

نعمت زاده با اشاره به اینکه مقداری از افزایش قیمت ها هم قانونی است، گفت: در زمینه هایی مثل حمل و نقل نیز وزارت کشور به دنبال این است که مشکلی پیش نیاید.

یادآور می شود کارگروه حمایت از تولید روز جاری به ریاست اسحاق جهانگیری معاون اول رییس جمهوری و با حضور وزرای اقتصادی و برخی از معاونان رییس جمهوری تشکیل شد.

فاز دوم هدفمندی، دولت را.......


فاز دوم هدفمندی، دولت را زمین‌گیر می‌کند؟/ روحانی راه احمدی‌نژاد را نرود

اجرای فاز دوم هدفمندی یارانه ها دولت را گرفتار و کشور را با بحران روبرو خواهد کرد. کمترین بحرانی که از امروز به بعد در پی افزایش قیمت حامل های انرژی و سایر کالاهای اساسی، کشور را تهدید می کند رشد نقدینگی در جامعه، تورم 40 الی 50 درصدی، رکود مضائف، ادامه بیکاری و افزایش نرخ ارز خواهد بود. از جناب آقای روحانی سؤال می کنم: آن دسته از ایرانیانی که از ابتدای این پروژه در زمان دولت سابق جهت دریافت یارانه نقدی ثبت نام نکرده ...

دولت آقای روحانی در حوزۀ اقتصاد آچمز است/اجرای فاز دوم یارانه ها انتحار است!

ابهام سطح دوم، ابهام در دولت روحانی است. دولت روحانی، تکلیفش با سایر قوا و با جامعه روشن نیست. خیلی در سایه حرکت می‌کند. استراتژی روشنی نه در تعامل با جامعه و نه با نهادهای مدنی دارد. رایی که به دولت روحانی داده شد، رای ایدئولوژیک نیست، رای حزبی هم نیست، رای سلبی است، دوام رای سلبی کوتاه است.


اقتصادایران آنلاین-دکتر محسن رنانی (دانشیار اقتصاد دانشگاه اصفهان):  اجرای فاز دوم هدفمندی یارانه‌ها در وضعیت فعلی بسیار خطرناک و نامعقول است؛ بنابراین اگر دولت مصمم به آن است اشکالی ندارد اجرا کند اما تنها زمانی که نشانه‌های خروج اقتصاد ایران از رکود آشکار شده باشد.


محسن رنانی از اساتید اقتصاد دانشگاه اصفهان در حالی در اسفند پارسال در بنیاد باران در نشستی با حضور محمد خاتمی، رییس جمهور اسبق به تحلیل ابعاد مساله "تکینگی" در اقتصاد ایران پرداخت که در اواخر سال 91 نیز نسبت به بروز و ادامه آن در اقتصاد کشور هشدار داده بود.

وی اعلام کرده بود که اقتصاد هنوز کاملا وارد تکینگی نشده است اما پیش آگهی هایی را از خود بروز داده است که اگر مسیر کنونی ادامه یابد قطعا به نقطه تکینگی خواهد رسید و زنهار دادم که همه، یعنی همه اجزای حکومت و همه نهادهای اقتصادی و اجتماعی جامعه، باید همت کنند تا از افتادن به وضعیت تکینگی نجاب یابد.

این اقتصاددان در تحلیل اخیر خود به بررسی این مساله پرداخت که در فاصله اسفند 91 تا اسفند 92 سر اقتصاد ایران چه آمده است و آینده این اقتصاد به چه مسایلی گره خورده است.

رنانی در بخشی از بررسی خود با تاکید بر اینکه کنترل پذیری و انعطاف‌پذیری در نظام اقتصادی ایران رو به کاهش است از شرایط موجود به "تکینگی" تعبیر می‌کند که بر اساس آن یک سیستم به وضعیتی برگشت‌ناپذیر می‌رسد یعنی وارد فرآیندی می‌شود که دیگر امکان برگشت آن به وضعیت قبل نیست.

وی که از منتقدان اجرای فاز دوم هدفمندی یارانه‌هاست در بخشی دیگر از تحلیل خود معتقد است که در شرایط رکود تورمی موجود و در جایی که ابهامات اساسی رفع نشود ورود به اجرای فاز دوم، یک خطای استراتژیک خواهد بود.

رنانی با اشاره به مخاطرات و مسائل پیش روی دولت در اجرای فاز دوم هدفمندی یارانه‌ها، پرداخت یارانه نقدی را پروژه‌ای حاکمیتی و دولتی می‌داند و می‌گوید: حالا هم برای این‌که فاز دوم هدفمندسازی خوب اجرا شود، کل حکومت باید همت کند نه فقط دولت این در حالی است که بحث پرداخت یارانه‌ها، امروز در توان دولت روحانی نیست. در مسولیتش هم قاعدتا نیست چراکه این سیاست پیش از این بر اساس تمایل و حمایت مقامات ارشد و اجماع کلیه قوا اجرا شده است.

متن کامل تحلیل دکتر محسن رنانی پیرامون " موقعیت فعلی اقتصاد ایران و آنچه دولت در اجرای فاز دوم هدفمندی یارانه‌ها با آن رو بروست" در آستانه اجرای فاز دوم و همرمان با ثبت‌نام برای دریافت یارانه نقدی در ادامه خواهد آمد.

مفهوم تکینگی اقتصادی چیست؟


تکینگی، ترجمه واژه singularity است و به وضعیتی می‌گوییم که یک سیستم به وضعیتی برگشت ناپذیر می‌رسد یعنی وارد فرآیندی می‌شود که دیگر امکان برگشت دادنش به وضعیت قبل نیست. نمونه مهم این تکینگی را در ستاره‌ها می‌بینیم. ستارگان بزرگی که به پایان زندگی خود می‌رسند و به علت هم‌جوشی درونی خود در خودشان فرو می‌ریزند، تبدیل به جرمی کوچک اما با فشردگی عظیم و چگالی بی‌نهایت می‌شوند.

در این صورت گرانش (جاذبه) این ستاره تکینه شده و در خود فرو ریخته، آنقدر شدید می‌شود که حتی نور را هم جذب کند و نور هم نمی تواند از حوزه گرانش آن خارج شود. به‌ همین خاطر به آن سیاه چاله می‌گویند چون نور هم از آن بیرون نمی‌آید تا ما آنچه در درون سیاه چاله هست را ببینیم. در واقع از آثاری که در پیرامون این‌ها هست درمی‌یابند که اینجا سیاه چاله است. به وضعیتی که یک ستاره در خود فرو می ریزد تکینگی می‌گویند.

گلوله‌ای را در نظر بگیرید که در میان پارچه‌ای که در هوا بسته شده انداخته ایم. پارچه از اطراف به سمت وسط، شیب پیدا می کند. هر چیزی در دامنه این پارچه قرار گیرد به سمت وسط پارچه حرکت می‌کند. این دامنه شیب‌دار پارچه را «افق رویداد» می‌گویند.

یعنی هر گلوله کوچک‌تر دیگری دراین دامنه بیافتد، به سمت وسط کشیده می شود. یعنی وارد مسیری برگشت ناپذیر می شود و می‌رود تا خودش هم در چاله وسط بیفتد. پس این فاصله‌ای که گلوله وارد مرحله‌ای می‌شود که لحظه به لحظه برگشت ناپذیر می‌شود را افق رویداد می‌گوییم و مرکز پارچه را سیاه چاله می‌نامیم.

تهران به سیاه چاله تبدیل شده است

برای اینکه مفهوم سیاه چاله را در زندگی روزمره نیز درک کنیم مثالی می‌زنم. تهران، امروز تبدیل به یک سیاهچاله شده است. یعنی به وضعیتی رسیده که همه چیز را در کشور به سمت خودش می‌کشد. نیروی انسانی، سرمایه‌های اقتصادی، نخبگان، قاچاقچیان و سایر طالبان قدرت و ثروت، همه به سوی تهران جذب می شوند. هیچ قدرتی هم دیگر نمی‌تواند این روند حرکت به سوی تهران را برگرداند.

دولت نهم چقدر تشویق کرد و وام داد تا بتواند عده ای از کارمندانش را به خروج از تهران راضی کند. ظاهرا تنها پنج شش هزار نفر استقبال کردند. در حالی که سالیانه ده‌ها هزار نفر به تهران مهاجرت می کنند.

یک سیاره که در دام افق رویداد یک سیاه چاله گرفتار شده است را تنها یک عامل بیرونی – مثل برخورد یک سیاره عظیم دیگر به آن – می تواند از دام سیاه چاله آزاد کند. یکی از خطاهای تاریخی نظام تدبیر در جمهوری اسلامی این بود که تهران را به یک سیاه چاله تبدیل کرد. تهران امروز مهم‌ترین آفت جمهوری اسلامی است.

هیچ دولتی که هیچ، هیچ رژیمی هم نمی‌تواند تهران را به وضع قبل برگرداند یا حتی پایتخت را جابجا کند. این سخن که می‌گویند پایتخت باید جابه‌جا شود، به‌ لحاظ سیستمی اصلا امکان‌پذیر نیست که بشود یک پایتخت تکینه شده را جابجا کرد چون وقتی به مرحله تکینگی رسید دست زدن به آن بحران می‌آفریند یعنی انبوهی از مشکلات و مسائل تازه می آفریند که دیگر نمی تواند مدیریتش کرد. مثالش این است که یک بیمار سرطانی تومور سرطانی اش به مرحله متاستاز برسد یعنی سلول‌های سرطانی از جای خود حرکت کنند و به سرعت در کل بدن تکثیر شوند.

در این مرحله دیگر جراحی فایده ندارد و اگر جراحی کنید، عملا مرگ بیمار را تسریع می‌کنید. تهران امروز به مرحله تکینگی رسیده و با جراحی‌هایی مثل انتقال پایتخت و خروج تعدادی از کارمندان دولت از آن مشکلش حل نمی شود بلکه باید به تدریج از بیرون سیستم فرآیندها و تحولات بزرگ دیگری مثل تحولات فن‌آوری که مثلا در 20 سال آینده روی خواهد داد پیدا شود تا تهران از وضعیت تکینگی خارج شود.

فرض کنید وقتی که اتومبیل‌های پرنده ساخته شود. پس تکینگی وقتی است که یک سیستم به مرحله‌ای می‌رسد که امکان بازگشت به وضعیت قبلش وجود ندارد.

سیستمی که در دامنه افق رویداد قرار گرفته و دارد به سمت تکینگی می رود دو ویژگی از خود بروز می دهد که باعث می شود روز به روز پیش بینی پذیری آن کم شود. یکی این که به تدریج کنترل پذیری آن سیستم کم می‌شود، و دیگر این که انعطاف پذیری آن سیستم هم کاهش می یابد.نتیجه کاهش همزمان انعطاف پذیری و کنترل پذیری سیستم، می‌شود کاهش پیش‌بینی ‌پذیری.

تهران الان کاملا در مرحله پیش‌بینی ناپذیری است. هیچ کس نمی‌داند که اگر در تهران 2-3 روز آب یا برق قطع شود چه خواهد شد. اگر زلزله شود چه خواهد شد. هیچ کس نمی‌داند اگر حاشیه نشین‌ها در تهران شورش کنند چه خواهد شد. خیلی مسائل در تهران قابل پیش بینی نیست. بزرگ شدن بی رویه این سیستم باعث شده که پیش بینی پذیری آن از دست برود.

کاهش کنترل‌پذیری در اقتصاد ایران

اکنون سخن ما این است که اقتصاد ایران در سالهای اخیر علایم پیش‌بینی ناپذیر شدن را از خود بروز داده است و وقتی دقیق می شویم می بینیم در واقع کنترل پذیری و انعطاف پذیری در نظام اقتصادی رو به کاهش بوده است.

در کشورهای دارای اقتصاد سالم وقتی دولت می‌خواهد صادراتش را افزایش دهد، مثلا با یک یا دو درصد کاهش ارزش پول ملی خود یعنی افزایش نرخ ارزهای خارجی، صادراتشان تحریک می شود یا حتی جهش می‌کند. پس دولت می‌تواند با نرخ ارز، اقتصادش را کنترل کند یا وقتی مثلا ژاپن نیم درصد نرخ بهره بانکی را کاهش می دهد، سرمایه گذاری بالا می‌رود یا وقتی قیمت بنزین 10 درصد بالا می رود به همین نسبت مصرف بنزین کم می شود.

اما شما در ایران نرخ بهره را 10 درصد پایین بیاورید سرمایه گذاری افزایش نمی یابد. ممکن است با کاهش نرخ بهره مردم وام بیشتری بگیرند ولی الزاما سرمایه گذاری تولیدی بالا نمی رود. در ایران نرخ
هیچ‌کس نمی‌داند که اگر در تهران ۲-۳ روز آب یا برق قطع شود، چه خواهد شد. اگر زلزله شود چه خواهد شد، هیچ‌کس نمی‌داند اگر حاشیه‌نشین‌ها در تهران شورش کنند، چه خواهد شد و نظایر این.
ارز را 300 درصد افزایش دهید، همین وضعیتی که در دوسال پیش بوجود آمد، اما صادرات تغییر محسوسی نمی‌کند.

فساد دیگر با دستورالعمل‌های مرسوم کنترل نمی‌شود

از این دست مثال‌ها فراوان می تواند زد و همه آنها یک معنی دارند و آن این که کنترل پذیری اقتصاد ایران بسیار کاهش یافته است و این اقتصاد را خیلی ساده با سیاست‌های پولی و مالی نمی‌توان هدایت کرد. در واقع ابزارهای سیاست اقتصادی در ایران، که ابزارهای کنترل اقتصاد هستند، پسیو یا غیر فعال شده‌اند.

همین وضعیتی که الان فساد در نظام اداری پیدا کرده است دیگر قابل کنترل نیست. پس نمی‌توان با سیاست‌ها و روشهای مرسوم دستورالعمل و آیین نامه بنویسیم و یا موعظه و خواهش کنیم، تا فساد کاهش یابد. فساد در نظام اداری ایران، سیستمی شده است یعنی به طور سیستماتیک فساد تولید می‌شود. نه اینکه یک آدم فاسدی در جایی فساد تولید کند که اگر برداریمش مساله حل می شود، بلکه چیدمان سیستم طوری است که به‌طور اتوماتیک فساد تولید می‌کند. یعنی کنترل پذیری سیستم کاهش یافته است. به همین ترتیب انعطاف پذیری سیستم هم کم شده است.

مثلا شما قیمت گاز شهری و صنعتی را بالا می برید تا مصرف آن کم شود اما نه خانوارها مصرفشان قابل کاهش است نه تولیدکنندگان چون هزینه تغییر فناوری برای کارخانه‌ها به حدی زیاد است که ترجیج می‌دهند همان گاز گران را مصرف کنند و هزینه بازسازی واحدهای مسکونی و دوجداره کردن در و پنجره ها آن اندازه بالاست که خانوارها ترجیح می دهند پول گاز را بیشتر بدهند اما سراغ تغییرات ساختاری در واحد مسکونی خود نروند. به همین ترتیب نظام اداری به مرحله عدم انعطاف و ناکارایی مزمن رسیده است. و مثالهای فراوان دیگر.

حرکت به سوی تکینگی در اقتصاد ایران

این‌ها همه نشان می‌دهد که ما به سمت وضعیت‌های تکینه شونده و غیر قابل بازگشت در اقتصاد در حال حرکتیم. در واقع اقتصاد ما اکنون در افق رویداد یعنی در یک سرازیری قرار دارد که هرچه جلوتر می رود بازگشت ناپذیرتر می‌شود. شاخص‌های زیادی هست که می‌تواند به ما هشدار دهد که ما در مرز انعطاف ناپذیری و کنترل ناپذیری هستیم و به واقع در وضعیت پیش بینی ناپذیری اقتصاد ایران قرار داریم که هر چه جلوتر برویم امکان بازگشت را سخت تر می کند و به همین خاطر تا دیر نشده است باید به داد این اقتصاد رسید. این بحثی بود که ما سال گذشته مطرح کردیم. اما بعد از آن چه رخ داد؟

انتخابات یازدهم و پدیده «رویدادگی»

بعد از اسفند 91، و در واقع در جریان انتخابات یازدهم ریاست جمهوری پدیده‌ای در ایران رخ داد به‌نام «رویدادگی». واژه «رویدادگی» را برای ترجمه واژه انگلیسی کاتاسروفی (catastrophe)گذاشته‌ام. نظریه سیستم‌های آشوبناک، می‌گوید بعضی از رفتارهای سیستم‌های طبیعی و اجتماعی ادامه روندهای سابقشان نیستند و یکباره از یک روند به یک روند دیگر که ممکن است کاملا مخالف روند قبلی باشد پرش می کنند.

به عنوان مثال وقتی در قیمت‌ها یا نرخ ارز پدیده رویدادگی رخ دهد دیگر نمی‌توانید بگویید قیمت‌ها روزی یک درصد بالا می رود پس تا یک ماه دیگر ۳۰ درصد بالا رفته است. یا تورم دارد کاهش پیدا می کند پس سال آینده تورم می رود زیر بیست درصد. این ها پیش بینی بر اساس تئوری‌های ساده ریاضی هستند.

در سیستم‌های پیچیده بویژه در سیستم‌های اجتماعی بعضی وقت‌ها مثلا در رفتارهای اجتماعی با رفتارهای رویدادگی روبه‌رو هستیم. اگر بخواهیم مفهوم رویدادگی را بهتر درک کنیم، مسیر پرواز یک سنجاقک را نظر بگیرید که دارد آرام و در یک مسیر خطی و یکنواخت پرواز می‌کند اما ناگهان در یک لحظه، مسیرش به سطح بالاتر جهش می کند یا اصلا به عقب بر‌می‌گردد. پس مسیر پرواز سنجاقک دارای حالت رویدادگی است. یعنی قابل پیش بینی نیست.

در بهار سال ۱۳۹۲ فرایندها و روندهای سیاسی به گونه‌ای پیش رفت که مردم ایران به‌خاطر نگرانی‌ها و ناامیدی‌هایی که داشتند در انتخابات یازدهم به رفتار رویدادگی دست زدند، یعنی رفتاری که از قبل قابل پیش بینی نبود. برای اینکه علت این رفتار مردم خیلی روشن شود، اجازه دهید که یک مثال بزنم؛ ما در جنگل شیری را می‌بینیم و به طرف آن شلیک می‌کنیم. این شیر، هم خشمگین می‌شود و هم می‌ترسد. اگر خشم غلبه کند، حمله می‌کند. اگر ترس غلبه کند فرار می‌کند. اگر خشم و ترس هم‌وزن باشند حرکتی نمی‌کند و مردد می ماند. همین که یک نشانه در رفتار ما ببیند که حاکی از آن باشد که ما خودمان هم ترسیده ایم و عقب می‌رویم خشم شیر بر ترسش غلبه می کند و به ما حمله می کند. و بر عکس اگر ببیند ما دوباره داریم به طرفش نشانه می رویم،‌ ترسش بر خشم غلبه می کند و فرار می کند.

رفتار مردم ایران وارد فاز رویدادگی شده است

در انتخابات خرداد 92، رفتار مردم از نوع رویدادگی بود و اصولا این را بگویم که فعلا از این به بعد تا زمانی که فعلا قابل پیش بینی نیست، رفتار مردم ایران وارد فاز رویدادگی شده. یعنی شما از این به بعد رفتار مردم ایران را در مسائل سیاسی و اقتصادی نمی تواند به صورت مرسوم و با تحلیل های دو دو تا چهارتای عقلانی، پیش بینی کنید.

رفتار مردم ایران به‌خاطر تحولات شدید و بی حساب و کتابی که در این سال‌های اخیر رخ داده وارد فاز رویدادگی شده است. در اواخر دولت دهم مردم ایران، در شرایط ناامیدی و دلزدگی به‌سر می‌بردند، یعنی از وضعیت سیاسی و اقتصادی کشور ناراحت و از بهبود آن ناامید بودند. در عین حال، شرایط کشورهای عربی، بویژه تحولات لیبی و مصر و سوریه و عراق و غیره آنها را اندیشناک کرده بود.

همزمان تحریم‌ها و تهدیدهای کشورهای غربی هم آنها را نگران کرده بود؛ بنابراین در بهار ۹۲ درحالی که مردم نوعی قهر و ناامیدی و دلزدگی از شرایط موجود اقتصادی و سیاسی کشور داشتند و آمادگی حضور در فعالیت‌های سیاسی را نداشتند، در عین حال، نگران و ترسناک از آینده هم بودند. این بود که وقتی مردم خبر شدند که آقای هاشمی می‌خواهد بیایند، یک مرتبه شوقی ایجاد شد. یعنی جامعه که در حالت تردید بین ناامیدی و قهر از یک سو و اندیشناکی از آینده و تلاش برای یافتن راه حلی برای آینده از سوی دیگر قرار داشت با آمدن آقای هاشمی کفه اندیشاکی و امید به یافتن راه حل، غلبه کرد و یک استقبال گسترده شکل گرفت. بعد از رد صلاحیت آقای هاشمی این شوق رفت که به سمت یاس بگراید. آنگاه با حمایت دو بزرگوار از آقای روحانی، همین که مردم احساس کردند که پنجره‌ای گشوده شده است که می‌توانند شانس‌ خودشان را برای دور شدن از خطر تحریم و تهدید امتحان کنند و شاید بتوانند کشور را از درغلتیدن به شرایط بحرانی نجات دهند، در ساعات و لحظه‌های آخر، رفتارشان حالت رویدادگی به خود گرفت بو سمت صندوق‌ها هجوم بردند. اینکه کسی نتوانست رفتار مردم ایران در انتخابات را پیش بینی کند، به این خاطر بود که مردم وارد فاز رویدادگی شده بودند. اول ناامیدی همراه با ترس، توازن داشت. با یک حرکت کوچک، یک مرتبه امیدوار شدند که شاید بشود کاری کرد. پس به صندوق ها هجوم بردند و نتیجه ای غیرمنتظره را رقم زدند.

توقف سقوط اقتصادی با ضربه انتخابات یازدهم

این رویدادگی همان ضربه‌ای بود که از بیرون به فضای اقتصادی زده شد. گفتیم که وقتی سیاره ای در دام یک سیاه چاله‌ می افتد تنها یک انرژی عظیم دیگر از بیرون باید بیاید تا مانع سقوط این سیاره در سیاه چاله شود. رویدادگی رفتار مردم ایران در انتخابات یازدهم انرژی عظیمی بود که در سپهر سیاسی کشور تولید شد و توانست حرکت اقتصاد ایران به سوی سقوط را متوقف کند. به همین خاطر فضایی که پیش از انتخابات، رو به ناامیدی و دلزدگی بود،پس از انتخابات به فضای نشاط و امید تبدیل شد اما این فضای نشاط و امید چند ماه بیشتر دوام نداشت مثلا تا مدتی بعد توافق هسته ای اما گفتم که مردم ما به علت بی ثباتی های ریشه دار سالهای اخیر، اصولا الگوی رفتاری شان از جنس رویدادگی شده است. پس آنها پس از انتخابات نیز همچنان غیر قابل پیش بینی رفتار می کنند. الان که ما نگاه می‌کنیم، می بینیم مردم الاناز فاز نشاط و امید خارج شده ووارد فاز ارزیابی و نظاره شده‌اند. به نظر می رسد تا چند ماه دیگر نیز از فاز نظاره و ارزیابی خارج می‌شوند، و وارد فاز کنش خواهند شد.

اینکه کنش مردم ایران مثبت باشد یا منفی، بستگی به تحولاتی دارد که در رفتار نظام و دولت رخ خواهد داد. اگر مردم وارد کنش منفی شوند، نقدینگی‌هایی که اکنون رسوب کرده اند و ساکن شده اند- چرا که صاحبان آنها هم اکنون دست از تصمیم و اقدام کشیده‌اند و دارند ارزیابی‌شان از دولت روحانی را انجام می دهند–به حرکت می‌افتند و از این بازار به آن بازار می روند.

در واقع انتظارات تورمی روشن می‌شود و اقتصاد وارد فاز بی ثباتی اقتصادی همراه با تورم شتابان خواهد شد اما اگر ارزیابی مردم از دولت یازدهم مثبت باشد و احساس کنند که اوضاع خوب است و این دولت دارد خوب عمل می کند یا نظام دارد با دولت روحانی برای عبور کشور از بحرانها، تعامل مثبت می کند و انتظار می رود اوضاع اقتصادی واجتماعی به سمت بهبود برود، آنگاه مردم وارد کنش مثبت خواهند شد. در این صورت ثبات کنونی باقی می‌ماند
مساله این است که با سیاست‌های مرسوم اقتصادی، امکان تحرک اقتصادی ایران وجود ندارد؛ یعنی نمی‌دانم چرا همچنان، مشاوران اقتصادی دولت آقای روحانی، تلاش دارند که از طریق ابزارهای اقتصادی مرسوم وضعیت رکود کنونی را مدیریت کنند. سیاست‌های مرسوم اقتصادی مربوط به شرایط سیاسی و اجتماعی نرمال وطبیعی است و مربوط به شرایطی است که رفتارهای اجتماعی، عقلانی است نه احساسی و عصبی و اعتماد در جامعه در حد طبیعی وجود داد. همان گونه که اعمال قواعد معمول ترافیکی در شرایطی که خیابانهای شهر را سیل گرفته، بی معنی است، اجرای سیاست های معمول اقتصادی هم در شرایطی که رفتارهای اجتماعی مردم از روی شهود رخ می دهد نه از روی عقلانیت و با بی اعتمادی همراه است، جواب نمی دهد.
و کم‌کم به سمت رونق خواهیم رفت. در واقع به علت این که امروز رونق و رکود در اقتصاد ایران، اقتصادی نیست یعنی عامل اصلی رکود اقتصادی، فضای سیاسی و اجتماعی کشور بوده است؛ به همین ترتیب خروج اقتصاد ایران از رکود بستگی به این دارد که ارزیابی مردم از فضای سیاسی و اجتماعی آینده ایران چه باشد.

مصائب اقتصادی دولت یازدهم

اما ببینیم در بعد اقتصادی کجا هستیم و دولت آقای روحانی از منظر اقتصادی با چه مسایلی روبه‌روست و چه چشم اندازی در مقابل آن است یعنی فعلا که مردم در فاز ارزیابی هستند و هنوز وارد فاز کنش نشده اند وضعیت اقتصاد چگونه است و بعد که وارد کنش می شوند چه خواهد شد. در بعد اقتصادی، یک مساله این است که با سیاست‌های مرسوم اقتصادی، امکان تحرک اقتصاد ایران وجود ندارد.

نمی‌دانم چرا مشاوران اقتصادی رییس جمهور ...


نمی‌دانم چرا همچنان مشاوران اقتصادی دولت آقای روحانی، تلاش دارند که از طریق ابزارهای مرسوم اقتصادی، وضعیت رکود کنونی را مدیریت کنند یا خارج کنند. ابزارهای مرسوم مربوط به شرایط مرسوم است. مثلا قواعد رانندگی مربوط به وقتی است که شرایط خیابانهای شهر عادی است. اما اگر خیابانهای شهر را سیل گرفته باشد که دیگر نمی شود با اعمال قواعد معمول رانندگی، تردد شهر را سازمان داد. باید راههای تازه ای یافت.

من الان نمی‌دانم چرا مقامات اقتصادی کشور گمان می‌کنند با اجرا فاز دوم هدفمندی، به روش‌های مرسوم مثلا با جمع کردن نقدینگی می‌توانند تورم را کنترل کنند. من نمی‌فهمم چه استدلالی پشت این قضیه است. در شرایط عادی اقتصادی می توان تورم را با جمع آوری نقدینگی کنترل کرد. الان ما در شرایط عادی نیستیم. نخست این که دیگر ابزارهای موثری برای جمع آوری نقدینگی نداریم و دوم این که اگر شما نقدینگی را جمع آوری کنید، به رکود دامن می‌زنید. و سوم این که اگر مقداری از نقدینگی را هم جمع آوری کنید، تورم الزاما کنترل نمی‌شود چون در دولت قبلی سوخت عظیمی زیر دیگ این تورم گذاشته شده که به علت نرسیدن اکسیژن، هنوز این سوخت به طور کامل شعله ور نشده و انرژی آن تخلیه نشده است.

آن سوخت چیست؟


آن سوخت چیست؟ هفت برابر شدن نقدینگی در هشت سال اخیر است. یعنی نقدینگی از حدود 70 هزار میلیارد تومان، به بالای 500 هزار میلیارد تومان بالا رفته است. چنین نقدینگی عظیمی در این هشت سال به عنوان سوخت زیر دیگ اقتصاد ایران قرار داده شده است اما در همان دوره، تورم و فشار تومی آن خارج نشده است.

وقتی نقدینگی تزریق می‌شود به دو روش اثرش خنثی می‌شود یا باید تولید متناسب با نقدینگی بالا رود که در این هشت سال، تولید کشور تقریبا بالا نرفته است چون برخی سالها رشد مثبت و برخی سالها رشد منفی داشته است. این را از روی ثابت بودن اشتغال کل کشور در این هشت سال هم می توان دریافت. یا این‌که باید قیمت‌ها متناسب را رشد نقدینگی، بالا برود.اما در حالی که در این هشت سال نقدینگی حدود ۶۵۰ درصد بالا رفته است اما رشد شاخص قیمت ها حدود ۴۲۰ درصد بوده است یعنی تورم حدود ۲۳۰ درصد کمتر از نقدینگی، بالا رفته است.

هنوز انرژی نقدینگی که زیر دیگ اقتصاد گذاشته شد آزاد نشده است


پس آن نقدینگی که در دولت نهم و دهم زیر دیگ اقتصاد ایران قرار داده شده، هنوز انرژی‌اش به طور کامل آزاد نشده است. اینکه فکر کنیم اگر ما مقداری اوراق مشارکت بفروشیم، نقدینگی را می‌توانم کنترل کنیم، این خیال خامی است. اول این که فروش که نمی‌رود، اگر هم فروش برود چندان نیست که انرژی آن سوخت عظیم را خنثی کند. پس دست دولت یازدهم در اینجاها بسته است.

ایران، تنها کشوری که 40 سال تورم دو رقمی دارد

مساله بعد این‌که اقتصاد امروز ایران گرفتاررکود تورمی است. ما اکنون با عمیق‌ترین دوران رکود تورمی تاریخ‌مان روبه‌رو هستیم. چهل سال است در ایران تورم دو رقمی داریم. جز یک سال، به نظرم در دوره دولت آقای مهندس موسوی. در کل 40 سال گذشته، از سال 52 تا کنون، تورم در ایران دو رقمی بوده است. یعنی تنها کشور دنیا هستیم که 40 سال مداوم تورم دو رقمی داشته است.

کینز، اقتصاددان بزرگ قرن بیستم می‌گوید اگر می‌خواهید ملتی را نابود کنید، بهترین ابزار، خاموش‌ترین ابزار و کم هزینه‌ترین ابزار، کاهش بلند مدت پول ملی آنهاست. همه بنیان‌های اجتماعی و اقتصادی آنها را می‌توانید از این طریق نابود کنید.

اگر ما امروز در خیلی از حوزه‌ها به مرز تکینگی رسیده ایم، ریشه‌های تاریخی دارد. منتها مدیریت نامناسب سال‌های اخیر، این را تشدید کرده است. مسائل دیگری نظیر بحران بدهی های معوقه بخش خصوصی و بخش دولتی به بانک‌ّ‌ها؛ تعهد پرداخت یارانه نقدی که خودش از یک سو عامل تشدید کسری بودجه شده است، مساله مسکن مهر و حجم ۱۵۰ هزار میلیارد تومانی کسری سرمایه ای که برای تکمیل آنها لازم است؛ و دهها مساله ریز و درشت دیگر از این دست همه و همه دست به دست هم داده اند و اقتصاد را به سوی بحران می رانند.

موقعیت آچمز دولت در حوزه اقتصادی

بنابراین دولت آقای روحانی، به نوعی در حوزه اقتصاد آچمز است. از یک طرف نقدینگی قابل جمع کردن نیست؛ از طرف دیگر دولت با کسری بودجه عظیم روبه‌وست. برای تامین کسری بودجه اگر بخواهد پول منتشر کند، تورم را شعله ور می‌کند، نظام بانکی هم نمی‌تواند کمکش کند،یعنی منابع مازادی ندارد که به دولت قرض بدهد. در عین حال واقع خود نظام بانکی هم با حجم عظیم بدهی های معوقه بدهکار و ورشکسته است. وام خارجی هم نمی‌تواند بگیرد. در شرایط امروز ما سرمایه خارجی هم نمی‌آید. ممکن است در چهار حوزه که خارج از حوزه سرزمینی است مثلا در پارس جنوبی، برخی شرکت های خارجی با گرفتن امتیازهای کلانبیایند سرمایه‌گذاری کنند ولی در داخل سرزمین، این که بیایند و در بخش‌های مختلف اقتصادی سرمایه گذاری کنند، نه چنین نیست و سرمایه خارجی نمی‌آید. در عین حال، انتظارات اقتصادی جامعه از دولت یازدهم بالاست. و جامعه صبور هم نیست، دوره انتظارش کوتاه است. این ها همه مصائبی هستند که این دولت گرفتار آنهاست.

اجرای فاز دوم هدفمندی یک شرط دارد
از این گذشته، اگر فاز دوم هدفمند سازی یارانه‌ها اجرا شود آن سوخت نقدینگی که دولت قبلی زیر دیگ اقتصاد ایران قرار داده و هنوز انرژی‌اش خارج نشده است، موتورش روشن می‌شود. بنابراین اجرای فاز دوم هدفمندی در این شرایط بسیار خطرناک و نامعقول است. در واقع اگر دولت مصمم باشد که فاز دوم را اجرا کند به این معنی است که برای تامین 18 هزار میلیارد تومان کسری یارانه‌ها، می خواهد یک اقتصاد ۷۰۰ هزار میلیارد تومانی را به تلاطم و تنش بکشد که عاقبتش معلوم نیست.

اگر مصمم هستید فاز دوم را اجرا کنید، اشکالی ندارد اجرا کنید اما یک شرط دارد. وقتی که نشانه‌های خروج اقتصاد ایران از رکود را آشکار شده باشد. یعنی شش ماه شاخص های اقتصاد ایران نشان دهد که وارد مرحله رونق شده است.

افزایش قیمت حامل‌ها در شرایط کنونی که رکود تورمی داریم، فشار هزینه‌ای به بنگاه‌ها می‌آورد و رکود عمیق‌تر می‌شود. از طرف دیگر انتظارات تورمی هم آماده است تا شعله ور می‌شود. آنگاه شما در یک مارپیچ عظیم تورم همراه با رکود دوباره می‌افتید که با فاصله چند ماه باعث می شود نرخ ارز هم جهش کند، و اگر چنین شود به منزله پایان دولت آقای روحانی است یعنی عملا دولت یازدهم را زمین گیر می کند و آن را تبدیل یک امدادگر می کند که تا پایان دوره اش باید مانند امدادگر به داد این بازار و آن بازار، این صنعت و آن صنعت، این گروه و آن گروه برسد و هیچ کار اساسی دیگری نمی تواند بکند.

اقتصاد زمین‌گیر و خسته ایران را از رکود خارج کنید


این است که می گوییم اگر سیاستگذاران دولت یازدهم هنری دارند اگر به دانش و تجربه‌ای مجهز هستند، از آنها برای خروج اقتصاد ایران از رکود استفاده کنند. اول اقتصاد زمین گیر شده، خسته و فرسوده ایران را از رکود خارج کنند و تورم آن را آرام کنند بعد به جان آن بیفتند و هر جراحی که خواستند روی آن بکنند. رکود عمیق برای اقتصاد مانند این است نبض و فشار خون آن پایین افتاده باشد. تورم بالا هم برای اقتصاد مانند تب است. هیچ پزشکی وقتی بیمارش در ضعف مفرط و فشار خون پایین و تب بالا قرار دارد دست به حراجی او نمی زند.

پرداخت یارانه یک پروژه حاکمیتی است نه دولتی

ضمن این که هدفمندسازی یک پروژه حکومتی است نه یک پروژه دولتی. در دولت دهم کل قوای حکومت همت و همکاری کردند تا مرحله اول این طرح اجرا شود. حتی نیروی انتظامی هم تلاش کرد تا کسی اعتراض نکند، حتی به مطبوعات هم هشدار داده شد که علیه اجرای فاز اول هدفمندی مطلب ننویسند.

با این حال فاز اول موفق نبود. حالا هم برای این‌که فاز دوم هدفمندسازی خوب اجرا شود، کل حکومت باید همت کند فقط نه دولت. اصلا بحث پرداخت یارانه‌ها، امروز در توان دولت روحانی نیست. در مسولیتش هم قاعدتا نیست برای اینکه این سیاست قبلابر اساس تمایل و حمایت مقامات ارشد و اجماع کلیه قوا اجرا شد. حالا هم که به نقطه ناتوانی رسیده باید کل قوا همت کنند تا یارانه‌ها تامین و پرداخت شود.

اگر قرار است مردم توجیه شوند که ادامه پرداخت یارانه‌ها به این شکل به صلاح کشور نیست، کل قوا باید توجیه‌شان کنند. اگر هم باید یارانه ها داده شود، دو راه دارد یا دولت به تنهایی وارد شود یا کل قوای نظام مشارکت کنند. دولت یازدهم دو راه دارد؛ یا با افزایش قیمت سوخت دوباره چرخه تورم را روشن کند و فشار عظیم تازه ای به مردم بیاورد یا این که پول چاپ کند که باز موتور تورم روشن می‌شود؛ بنابراین اقتصاد ایران را در گردابی از بی ثباتی تازه وارد می‌کند.

بهتر است دولت باید برای تامین منابع پرداخت یارانه‌ها وارد تعامل با حکومت شود. الان مساله مارپیچ تورم و رکود عمیق و طولانی کل اقتصاد ایران و ثبات اجتماعی و امید به آینده مردم را نشانه رفته و تخریب می کند. این تخریب ها هزینه های تاریخی و بلندمدتشان از هزینه‌های جنگ کمتر نیست. حتی با توجه تخریب طبقه متوسط، یک تورم عظیم دیگر می تواند به بی ثباتی اجتماعی بینجامد. خوب حالا هم نهادهایی که مدعی حمایت از انقلابند بایدسرمایه‌هایشان را بیاورند وسط.

بالاخره یک سری نهادها و بنیادها و موسسات عمومی و وابسته به حکومت هستند که توانایی آن را دارند که بخشی از کسری یارانه‌ّها را تامین کنند. این‌ها در سالهای گذشته رانت‌ها و منافعی برده‌اند بیایند و بخشی از کسری یارانه‌ها را در یکی دو سال آینده برعهده بگیریند تا کم‌کم با تورم ارزش یارانه‌های پرداختی ناچیز شود.

با نرخ تورم موجود تا دو سال دیگر ارزش یارانه‌ها نصف می‌شود. حتی اگر این نهادها و بنیادها مالیات خود را هم بدهند کسری یارانه‌ها تامین می شود و دولت مجبور نمی شود قیمت سوخت را بالا ببرد. در هر صورت دولت روحانی باید از پروژه‌ یارانه‌ها عبور کند یعنی آن را به تنهایی بر عهده نگیرد و آشکارا بقیه قوا را هم در مساله درگیر کند.

سیاست توزیعی را با تخصیصی گره نزنید

از سوی دیگرمساله پرداخت یارانه و مساله افزایش قیمت حامل‌های انرژی دو سیاست مستقل هستند که ماهیت، اهداف، ابزارها و روشهای متفاوتی را دارند. گره زدن یک سیاست توزیعی یعنی پرداخت یارانه ها به یک سیاست تخصیصی یعنی اصلاح قیمت ها، یک خطای استراتژیک بود که در زمان آقای احمدی نژاد رخ داد. شما نباید سیاست توزیعی را با تخصیصی گره بزنید.

سیاست‌های تخصیصی یعنی سیاست‌های اصلاح قیمتی خیلی باید آرام و طولانی باشد. مثلا آلمان وقتی می‌خواست
ایران تنها کشور دنیا است که ۴۰ سال تورم دو رقمی داشته است. کینز می‌گوید اگر می‌خواهید ملتی را نابود کنید، بهترین و خاموش‌ترین و کم‌هزینه‌ترین ابزار، کاهش بلند‌مدت ارزش پول ملی آنهاست یعنی تولید مداوم تورم است.
قیمت انرژی خود را آزاد کند، 16 سال طول کشید. بنابراین اصلاح قیمت و پرداخت یارانه دو بحث متفاوت است که باید جداگانه برای آنها سیاستگذاری شود.

اگر فار دوم شکست بخورد ملت و کل حکومت شکست خورده است


مساله اینکه فاز دوم هدفمندی اگر شروع شود آیا موفق خواهد بود یا نه، بستگی به اجتماع در حکومت دارد و همکاری همه قوا دارد. به نظر می‌رسد که الان این همکاری وجود ندارد. به نظر می رسد گروههایی و بخش‌هایی از قوا آماده هستند تا روحانی فاز دوم هدفمندی را شروع کند و به محض پدیدار شدن پیامدهای منفی آن، حمله‌های تخریبی خود را آغاز کنند. طلیعه‌هایش از همین بحث سبد کالا نمایان است.

در فاز اول در حالی که چند پمپ بنزین را آتش زدند اجازه داده نشد حتی اخبارش منتشر شود. اما حالا با یک مساله کوچک در توزیع سبد کالا چه هیاهویی راه افتاده است. همین رفتارها نشان می‌دهد که در درون قوا، عزم همکاری و اجماع وجود ندارد. به نظر می رسد برخی گروه‌های در قدرت متوجه نیستند که اگر این طرح شکست بخورد، دولت روحانی شکست نخوره، ملت ایران و کل حکومت شکست خورده‌اند.

یعنی ما وارد فاز مخربی می‌شویم که طبقه متوسط‌مان که در فاز اول بسیار تخریب و ضعیف شده است اما هنوز رمقی از آن مانده، به طور کامل از بین می رود و همه به به طبقه فقیر منتقل می شوند و ما در بحران‌های اجتماعی بعدی با طبقه فرهیخته‌ای که قابل مدیریت است و رهبری پذیر است روبه‌رو نیستیم. با پابرهنگان و حاشیه نشینان و فقرایی روبه‌رو هستیم که مدیریت پذیر و رهبری پذیر نیستند. فقط تخریب می‌کنند. بنابراین دغدغه همه ماست که طرح هدفمندی حتما باید پیروز شود و منحرف نشود و تبعات خشن نداشته باشد و به بی ثباتی اجتماعی و سیاسی نینجامد.

سه ابهام در سه سطح

الان یکی از مسائل اصلی اقتصاد که باعث شده است اقتصاد ما از رکود خارج نشود و فعالین اقتصادی افق مثبتی در جلوی اقتصاد نبینند این است که کشور ما اکنون با سه ابهام در سه سطح روبه روست و تا زمانی که این سه ابهام رفع نشود ورود به اجرای فاز دوم، یک خطای استراتژیک است.

ابهام اول؛ دولت روحانی فرصت است یا تهدید؟

ابهام اول در سطح حکومت است. ظاهرا برخی از اجزای حکومت یا گروههای وابسته هنوز نمی‌دانند که دولت روحانی، فرصت است یا تهدید. برخی از اجزای حکومت با دولت روحانی، برخورد فرصتی می‌کنند و آن را فرصت می‌انگارند، برخی تهدید.این تعارضی که در رفتار بخش‌ها و گروههای مختلف درون نظام می‌بینیم، نشانه‌ این است که هنوز یک تفاهم و اجماعی در درون حکومت درباره اینکه دولت روحانی فرصت است یا تهدید وجود ندارد.

طبیعی است که این ابهام به جامعه منتقل می‌شود. یعنی بخشی از مردم هنوز نمی‌دانند که دولت روحانی، حاصل یک توافق درون حکومتی برای گذار از بحران‌ها است یا حاصل یک اتفاق غیر قابل کنترل و پیش بینی نشده. هنوز با مردم که صحبت می‌کنیم احساس می‌کنیم سرگردانند که آیا آمدن این دولت ناشی از توافقات پشت پرده بوده یا نه، مجبور شدند بپذیرند این نتیجه. ادامه چنین ابهامی روی ارزیابی و رفتار مردم اثر می گذارد.در سطح حکومت آنقدر باید شفاف رفتار شود که مردم از این ابهام خارج شوند. اگر اجزای دیگر نظام از این ابهام خارج نشوند، مردم هم در این ابهام می‌مانند. آن وقت خواهم گفت که این ابهام منجر به چه رفتارهایی در حوزه اقتصاد خواهد شد. یعنی پیامدهای مستقیم اقتصادی خواهد داشت این ابهام.

ابهام دوم؛ دولت تکلیفش با سایر قوا روشن نیست


اما ابهام سطح دوم، ابهام در خود دولت یازدهم است. دولت روحانی، تکلیفش با سایر قوا و با جامعه روشن نیست. خیلی در سایه حرکت می‌کند. استراتژی روشنی نه در تعامل با جامعه و نهادهای مدنی دارد ونه در رابطه با وعده‌هایی که در انتخابات داده شده است.

قبول داریم که ممکن است برخی وعده‌ها را در شرایط کنونی نمی‌توانید اجرا کنید، اما با مردم گفت‌وگو کنید و مردم را مجاب کنید. مردم صداقت را و بیان محدودیت‌ها را می‌پذیرند. بگویید ما قول‌هایی دادیم و تلاش می‌کنیم اما البته مشکلاتی هست، باید صبر کرد. جامعه تنگناها را می‌فهمد. این کار باید بشود تا جامعه احساس نکند فریب خورده است. چون جامعه ما جامعه کم صبری است و خیلی زود قضاوت می کند و خیلی زود پشیمان می شود.

دقت کنیم که اعتبار دولت روحانی و رایی که به آقای روحانی داده شده، رای ایدئولوژیک نیست، رای حزبی هم نیست بلکه یک رای صلبی است. دوام رای صلبی کوتاه است. دوام رای ایدئولوژیک یا حزبی بلند است. در رای حزبی و ایدئولوژیک رای دهندگان انگیزه کافی برای حمایت از دولت حتی وقتی موفق نیست دارند و خرابی‌های آن را لاپوشانی می کنند. اما دوام رای صلبی کوتاه است و به محض دیدن چند خطا یا شکست یا بی وفایی، نظرشان بر می گردد و حتی ممکن است دست به تخریب بزنند.

اگر نتوانید اعتماد رای دهندگان را همچنان حفظ کنید، به سرعت از شما می‌گریزند. بنابراین ین گفت‌وگو باید رخ دهد تا اعتماد مردم جلب شود. مردم در ابهام هستند که آیا دیپلماسی پنهانی در جریان است؟ نکند نمی‌گذارند روحانی کاری انجام دهد. نکند تبانی بوده است. چرا این گونه می اندیشند؟ چون گفت‌وگو مختل است. دولت هیچ تولید گفتمانی ندارد. تولید گفتمان که هیچ، گفت و گوی عادی هم مختل است. بدون تولید گفتمان، این امید ایجاد شده به سرعت تبخیر می شود و با یکی دو شکست در سیاست‌ها، تبدیل به ناامیدی یا حتی مخالفت و تعارض می شود. رفتار دولت جوری است که گویی آقای روحانی رودربایستی دارد. برای مدیریت اجتماعی هم فریب خطرناک است هم رودربایستی. دولت پیشین به فریب متوسل می شد این دولت رودربایستی دارد. رودربایستی هم با نظام هم با مردم. باید گفت و گو کرد و بحران‌ها و مسائل را بیان کرد و کمک خواست.

به نظر می رسد دولت آقای روحانی در مناسباتش با سایر بخش های نظام به دیپلماسی پنهان روی آورده است. دیپلماسی پنهان در شرایط خاصی قابل اعمال است نه در هر شرایطی. دیپلماسی پنهان در شرایطی است که طرفین عزم بر توافق دارند و وزن قوا برابر باشد. وقتی شما در نابرابری و در عدم عزم بر توافق، گفت‌وگو می‌کنید، دیپلماسی پنهان به نتیجه نمی‌رسد.

بنابراین به نظر می‌رسد در سطح دولت همچنان این ابهام وجود دارد که نمی‌داند مسائل داخلی‌اش را با چه دیپلماسی ای دنبال کند. راستی دولت روحانی، قرار است پروژه توسعه و برنامه های اصلاحی خودش را و توسعه اجتماعی و اقتصادی کشور را با کدام نیرو دنبال کند؟ دولت هاشمی با تکنوکرات‌ها و نظام اداری، پروسه توسعه خود را مدیریت کرد. دولت خاتمی با نخبگان اجتماعی و نهادهای مدنی ارتباط برقرار کرد. یعنی موتور اجتماعی او، اینها بودند. دولت احمدی نژاد به نظامی‌ها و توده‌های محروم متکی بود. دولت روحانی قرار است انرژی خودش را از کجا بگیرد و ماشین اصلاحات و تغییرات مورد نظر خودش را با چه سوختی روشن کند؟ با تکنوکرات‌های خسته، فرسوده و محافظه کار شده؟ با نظام اداری ناکارامد که هنوز بخش هایی از پیکره اش در کنترل خود دولت نیست؟ با روشنفکران و نخبگان؟ تکلیف دولت دوحانی روشن نیست که موتور هدایت اجتماعی آن بر چه استوار است. بنابراین ابهامات رفتاری در سطح دولت باعث می شود که افق روشنی برای جامعه و اقتصاد ایران نتوان تصویر کرد. بالاخره جامعه نمی داند دولت روحانی توان مقابله با مشکلات و حل و فصل مسائل را دارد یا در برابر برخی فشارها تسلیم می شود. این ابهام باعث می شود مردم نتوانند به ارزیابی درستی از دولت برسند و بنابراین نمی توانند رفتارهای پیش بینی پذیری از خود بروز دهند.

ابهام سوم؛ خود مردم
اما ابهام سطح سوم ابهام در خود مردم است. یعنی با وجود دو ابهامی که در سطح حکومت و در سطح دولت وجود دارد، مردم نمی توانند ارزیابی کنند و تصمیم بگیرند و بنابراین رفتار مردم هم پیش بینی ناپذیر و تکانشی خواهد بود. به همین علت است که رفتار مردم هر چند ماه یک بار وارد یک فاز جدید می شود. همانگونه که گفتم مردم از فاز انامیدی پیش از انتخابات به فاز نشاط و امید پس از انتخابات آمدند. سپس از فاز نشاط و امید به فاز نظاره و ارزیابی منتقل شده‌اند. اکنون در فاز نظاره و ارزیابی هستند.

اگر آن دو ابهام مربوط به رفتار حکومت و رفتار دولت به سرعت رفع شود، ارزیابی مردم از توانایی و آینده دولت روحانی مثبت خواهد بود و وارد فاز کنش مثبت می شوند. در غیر این صورت آنها تا چند ماه دیگر وارد فاز کنش منفی خواهند شد و اوضاع اقتصادی و سپس اجتماعی را بحرانی خواهند کرد.

اگر مرد وارد فاز کنش منفی شوند آرام آرام، این نقدینگی که الان در بخش‌های مختلفرسوب کرده، از زمین بلند می‌شود و به بازارهای مختلف می‌رود. بازار طلا، بازار ارز، بازار مسکن بازار آهن و دیگر بخش‌ها و تلاطمات اقتصادی شروع می‌شود. الان مردم نقدینگی‌هاشان را هر کجا که خوابانده‌اند، خوابانده‌اند و جابه‌جا نمی کنند چون هنوز در ارزیابی خود از دولت روحانی به جمع بندی نهایی نرسیده اند. این ثبات خیلی مهم است. این ثبات را باید حفظ کرد.

حفظ تعادل مقدم بر ارتقای آن

یادمان باشد که در هر سیستمی ارتقای وضعیت موجود فقط در شرایط باثبات قابل دفاع است. در شرایط بی ثبات، حفظ تعادل سیستم بر ارتقای آن مرجح است. شما فقط در شرایط باثبات حق دارید تعادل موجود را به امید ارتقای آن، به هم بزنید. در شرایط بی ثبات، حفظ تعادل، مقدم است بر ارتقای
اخیرا در یک نشست با برخی مسئولان دولتی به دوستان توصیه کردم که اصلا سراغ اجرای فاز دوم هدفمندسازی نروند، زیرا هدفمندسازی یک پروژۀ حکومتی است، نه یک پروژۀ دولتی. برای اینکه هدفمندسازی موفق شود، حکومت باید همت کند نه دولت. اصلا بحث پرداخت یارانه‌ها، امروز در توان دولت روحانی نیست. در مسولیت‌اش هم قاعدتا نیست، برای اینکه این سیاست در دولت دهم و با اجماع کلیۀ قوا شروع شده و حالا که به نقطۀ ناتوانی رسیده، باید کل قوا همت کنند تا یارانه‌های پرداخت شود. اگر قرار است مردم توجیه شوند،کل قوا باید توجیه‌شان کنند. دولت روحانی برای تامین کسری یارانه‌ها، یا باید موتور تورم را دوباره روشن کند، از طریق افزایش قیمت حامل‌ها، یا پول چاپ کند که باز تورم روشن می‌شود، بنابراین اقتصاد ایران را در گردابی تازه و در یک مارپیچ تازه تورمی وارد می‌کند. دولت باید برای تامین کسری یارانه‌ها وارد تعامل با حکومت بشود.
آن است. با چه توجیهی دولت آقای روحانی می‌خواهد اقتصاد ایران را با اجرای فاز دوم هدفمندی به سمت ارتقای تعادلی ببرد؟ در حالی که اگر از ثبات کنونی خارج شد معلوم نیست برگردد به وضعیت کنونی. ثبات کنونی، ثبات روان شناختی است نه ثبات واقعی اقتصادی. فعلا ذهن‌های مردم آرام گرفته نه واقعیت اقتصاد. اقتصاد مستعد تلاطم است. فعلا ذهن‌ها آرام گرفته و در حال ارزیابی است. اگر در پایان این دوره ارزیابی‌اش این بود که نه، این ساختار سیاسی این دولت و بقیه قوا، توان تعامل مثبت برای خروج اقتصاد ایران از مشکلات کنونی را ندارند، نقدینگی‌ها از زمین بلند می‌شود و آن هیزم نقدینگی که در 8 سال گذشته زیر دیگ اقتصاد ایران گذاشته مشتعل خواهد شد.

در مجموع باید بگویم خروج از رکود اقتصادی کنونی، ابزارهای اقتصادی ندارد. دولت با انتشار پول و وام دادن، با تغییر نرخ بهره، و هر کاری که فکرش را کنیم، در حال حاضر نمی‌تواند رکود را پایان دهد. راه حل رکود یک راه حل غیر اقتصادی است. یعنی رکود تنها وقتی به سمت رونق خواهد رفت که ابهامات موجود در سه سطح نظام و دولت و مردم از بین برود. بخش اعظم این رکود کنونی محصول عدم اطمینان است نه محصول کمبود تقاضا یا کمبود نقدینگی. اقتصاد ایران کمبود نقدینگی ندارد. در این 8 سال نقدینگی حدود هفت و نیم برابر شده ولی رونقی نیاورده است. پس پول رونق نمی آورد.اقتصاد انرژی اصلی اش را از اعتماد و ثبات و امید به آینده و حاکمیت قانون و عملکرد سالم نظام تدبیر می گیرد. پول صرفا نقش روغن را در اقتصاد بازی می کند که حرکت اجزای اقتصاد را تسهیل می کند.

اقتصاد ایران اسیر عدم اطمینان

فضای کسب وکار در ایران، امروز با وضعیت «عدم اطمینان» روبه‌روست نه وضعیت «ریسک» یا وضعیت «اطمینان». وضعیت اطمینان وضعیتی است که اطلاعات موجود، شفاف، قابل اعتماد و کامل است و فعالین اقتصادی با هیچ ابهامی روبه رو نیستند. وضعیت ریسک وضعیتی است که اطلاعات نسبتا شفات و تا حدود زیادی قابل اعتماد است. پس اطلاعات ناقص است اما این ناقص بودن به حدی نیست که نتوان برنامه ریزی کرد.

پس فعالان اقتصادی می توانند عقلانی ببرنامه ریزی کنند اما در برنامه ریزی خود مقداری هم ریسک در نظر می گیرند. اما وضعیت «عدم اطمینان» وقتی است که اطلاعات نه شفاف است نه قابل اعتماد. اگر هم یک مقداری اطلاعات وجود داشته باشد برخی متغیرها و عوامل بیرون از کنترل فعالین اقتصادی هستند که با یک حرکت می توانندکل بازی را بهم بزنند. مثلا سرمایه گذار می آید و ریسک تغییر قیمت ارز را می پذیرد و وارد محاسباتش می کند و تصمیم به سرمایه گذاری می گیرد اما ناگهان با یک مصاحبه فلان فرد، روابط ما با غرب به هم می خورد و آن سرمایه گذار دیگر نمی توان ماشین الات خود را وارد کند و بنابراین کل پروژه او شکست می خورد. این می شود وضعیت عدم اطیمنان.

دقت کنیم که علم اقتصاد برای حالت اطمینان یا ریسک طراحی شده است. علم اقتصاد برای وضعیت هایی که کل اقتصاد و فعالین با یک عدم اطمینان شدید و سراسری و بلندمدت روبه رو هستند طراحی نشده است. بنابراین سیاست‌های اقتصادی مرسوم که از علم اقتصاد می گیریم فقط در شرایط عادی که حداکثر ما با ریسک روبه رو هستیم کاربرد دارد. نه در شرایط عدم اطمینان مطلق یا عدم اطمینان بلند مدت. این که دولت حجم پول را بالا ببرد یا وام بدهد تا اشتغال بالا برود، یا نرخ ارز خاری را بالا ببرد تا صادرات بالا برود، اینها برای شرایط اطمینان یا ریسکی است. در اقتصادی که پر از عدم اطمینان مزمن است، تئوری‌های اقتصاد جواب نمی‌دهد. علم اقتصاد برای تحلیل رفتار فعال اقتصادی عقلانی است. فعال اقتصادی عقلانی، فقط در فضای اطمینان یا ریسک می‌تواند عقلانی تصمیم بگیرد و عمل کند نه در فضای عدم اطمینان. پس علم اقتصاد، برای امروز اقتصاد ایران خیلی راهکاری ندارد و دستانش بسته است. ما نمی‌توانیم با ابزارهای معمول اقتصادی، اقتصاد ایران را هدایت کنیممگر اینکه اقتصاد ایران را از عدم اطمینان خارج کنیم. امروز، اقتصاد ایران در عدم اطمینان است و دولت روحانی هم نمی‌تواند خارجش کند. کل نظام سیاسی باید به این جمع بندی برسد که باید عزم کند و رفتارش را عقلانی و قابل پیش بینی و قانونمند کند تا اقتصاد ایران را از عدم اطمینان خارج کند.

اقتصاد ایران امروز مملو از عدم اطمینان است. تا از این حالت خارج نشود، گویی فضای فعالیت اقتصادی کاملا مه است. بنابراین با ابزارهای مرسوم اقتصادی نمی‌توانیم فعالین اقتصادی را مجاب کنیم که وارد کنش مثبت شوند. پس برای نجات اقتصاد ایران اول باید عدم اطمینان بلندمدت رفع شود و رفع عدم اطمینان، در دست دولت روحانی نیست، مساله موضوع نظام سیاسی است که باید تصمیم بگیرد.

خطرات اجرای فاز دوم هدفمندی

ارزیابی من این است که جامعه ایران تا اواخر بهار ۹۳ تصمیم خود را می‌گیرد و فرصت زیادی نیست و همه – شامل حکومت و دولت و نیروهای خیرخواه بیرون حکومت - باید در این دوره همت کنند و فضا را به گونه ای متحول کنند که جامعه به یک ارزیابی امیدبخش و مثبت برسد. اکنون سوال این است که اصلاح طلبان در وضعیت موجود چه باید بکنند؟ دولت آقای روحانی ظاهرا مصمم است که فاز دوم هدفمندی را اجرا کند. یعنی یک خطای فاحشی که در این دولت رخ داده این است که مشاوران اقتصادی ایشان سه مساله را آنقدر برجسته کردند که دولت را به فلج فکری و انفعال دچار کردند. آن سه مساله، کسری منابع در مساله یارانه‌هایی که باید داده شود، مساله کسری مالی برای مسکن مهر و مساله نقدینگی است.

این سه مساله به مسائل اول دولت تبدیل شده و جوری جا افتاده که دولت تا اینها را حل نکند هیچ کاری نمی‌تواند کند. بعد بلافاصله صحبت راهکار که می شود می گویند یکی از راهکارهای اصلی همین اجرای فاز دوم است. یعنی نهایتا شما وقتی جلوی دولت سه مساله بگذارید که همه آینده تو بستگی به این سه دارد، بالاخره باید تصمیم بگیرد.

به نظر من در نگاه اقتصادی دولت،وزن این سه مساله خیلی سنگین شده و ظاهرا جمع بندی مجموعه این است که فاز دوم اجرا شود. امیدوارم اگر قرار است اجرا شود با یک سری ملاحظات که برخی را اشاره می‌کنم اجرا شود.

بنزین در ایران به کالای معیار تبدیل شده است

یکی از ملاحظات این است که شما بین سوخت (بنزین و گازوئیل) با بقیه کالاها باید تفاوت قائل شوید. بنزین در ایران به «کالای معیار»تبدیل شده است. کالای معیار چیست؟ وقتی مردم به آمارهای رسمی اعتماد ندارند. یا آمارهای منظم و درستی منتشر نمی‌شود مردم برای خودشان خط کش یا معیار تورم درست می‌کنند و به آن نگاه می‌کنند اگر قیمتش بالا رفت می‌گویند تورم هم همین‌قدر بالا می‌رودو بر عکس. بنزین، طلا و ارز در ایران کالاهای معیار شده‌اند. یعنی در ذهن مردم جای شاخص تورم که بانک مرکزی و مرکز آمار اعلام می‌کنند نشسته‌اند. مثلا قیمت بنزین اگر صد در صد بالا رود، برآورد مردم این است که تورم صد در صد بالا خواهد رفت. در حالی که وقتی بنزین صد در صد بالا می‌رود چون اثرش بر هزینه‌های تولید 10 درصد است، 10 درصد هزینه‌های تولید بالا می‌رود ولی اثرش عملا صد در صد استچون ارزیابی مردم این جوری است.

مثلا در همان روزهای اول قیمت حمل و نقل به همان نسبت بنزین بالا می رود. بنابراین باید بین بنزین و سایر کالاها تفاوت قائل شوند. و به نظرم تا زمانی که از رکود خارج نشده‌ایم، بهتر است قیمت سوخت را بالا نبرند چون بلافاصله در هزینه حمل و نقل اثرش را می‌گذارد و حمل و نقل هم به سرعت به قیمت تمام شده در تولید منتقل می شود. همچنین فشارش بلافاصله به فقرا منتقل می شود چون سهمنسبی هزینه‌های حمل و نقل برای فقرا بیشتر است. بنابراین اولین اثرش، فشار روی فقرا است و بلافاصله بخش تولید با شوک هزینه روبرو می شود و این آغاز یک فشار رکودی می‌شود و رکود تعمیق می‌شود. اما در هر صورت ظاهرا تصمیم گرفته شده که این کار بشود.

روحانی سرمایه سیاسی یا نمادین؟


اما دومین ملاحظه مربوط به خود آقای روحانی است. آقای روحانی، امروز سرمایه سیاسی است. یعنی قبل از انتخابات یک «شخصیت سیاسی» بود که با پیروزی در انتخابات ریاست جمهوری «سرمایه سیاسی» تبدیل شدند اما ایشان هنوز به «سرمایه نمادین» تبدیل نشدند. بعضی از شخصیت‌ها، به علل برخی کارهای خاصی که انجام می دهند به سرمایه‌های نمادین تبدیل می شوند.

سرمایه های نمادین، یکی از انواع سرمایه‌های انسانی، اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی هستند که به مرز شهرت و احترام همراه با افتخار می‌رسند. استاد فرشچیان یک سرمایه انسانی بوده نقاش خوبی بوده که از یک مرحله به بعد به مرز شهرت همراه با احترام و افتخار رسیده است. همینطور است استاد شجریان که الان سرمایه نمادینی برای ماست. تخت جمشد، سرمایه نمادین است. عاشورا سرمایه نمادین است، مراسم عید نوروز هم سرمایه نمادین است. ترکیه، مولوی را تبدیل به یک سرمایه نمادین کرده برای کشور خودش کرده است. انگلستان هم دیوید بکهام را به سرمایه نمادین تبدیل کرده است. تاجیک‌ها الان دارند فردوسی را تبدیل به سرمایه نمادین برای خود می کنند. اما سرمایه‌های نمادین دو کار می‌کنند، در شرایط عادی و باثبات بقیه سرمایه‌ها را جلب می‌کنند، در ترکیه توریست‌ها از دور دنیا می‌آیند برای سالگرد مولوی و تاجیکستان می‌روند برای جشنواره فردوسی. پس هر جا سرمایه نمادین هست سایر سرمایه ها جذب می شوند. دوبی هم ساختمانها یا جزیره هایی درست می کند که به صورت سرمایه نمادین درمی‌آیند و سایر سرمایه ها را از دور دنیا جذب می کنند.

پس سرمایه‌های نمادین در شرایط با ثبات سرمایه جلب می‌کنند. اما شرایط بی ثبات، بی ثباتی را کنترل می‌کنند. این دو کاربرد را دارند. آقای روحانی هنوز سرمایه سیاسی است و سرمایه نمادین نشده است. فرقش چیست؟ سرمایه‌های نمادین اگر یک بار یا حتی چند بار در اقدامات و برنامه هایشانکامیابنباشند، شکست کلی نمی خورند و می توانند از نو با تجربه های جدید شروع کنند. یعنی اگر خطایی کنند گویی خطا نکرده اند و مردم اغماض می کنند و فرصت دوباره می دهند. خیلی باید خطاهاشان تکرار شود تا از سرمایه بودن بیافتد. اما مردم ما نشان داده اند که کسی که هنوز سرمایه نمادین نشده است کافی است یک اشتباه بکند یا یک کارش ناموفق باشد شروع می کنند علیه او صحبت می کنند و تخریبش می کنند. آقای روحانی هنوز سرمایه نمادین نشده است. اگر در اولین سیاست مهم داخلی اش شکست بخورد، تخریب خواهد شد. مردم موفقیت‌های توافقات اتمی را تنها از چشم آقای روحانی نمی‌بینند. پس ذهن‌شان این است که جمع بندی نظام این بوده که این توافقات انجام شود. باورشان این است که فشارهای تحریم ما را به سمت توافق برد و دولت روحانی یک کاتالیزور بود و تسریع کرد. حالا اگر دولت روحانی در اولین سیاست گذاری بزرگ خودش (فاز دوم هدفمندی) شکست بخورد دیگر نمی‌تواند سیاست‌های جدی دیگری اعمال کند.

این آزمون سبد کالا آزمون خوبی بود که بدانیم چقدر مساله حساس است. مساله توزیع سبد کالا باز همان رفتار رویدادگی مردم را تا حدودی نشان داد. مردم ایران یا قحطی زده‌اند که اینطور هجوم می‌برند، یا شاید واقعا نیاز است. یا نه، اخلاق اجتماعی فروکاسته شده، اعتماد از دست رفته و سرمایه اجتماعی تخریب شده، هر کدامش باشد خطرناک است.

آقای روحانی در فاز دوم دارد خطر می کند

آقای روحانی به‌نظر می‌رسد که در ورود به فاز دوم هدفمندسازی خیلی دارد خطر می‌کند که می‌تواند به کل حیثیت ایشان ضربه بزند. چه خواهد شد اگر موفق نشود؟ اگر در فاز دوم هدفمندی موتور تورم روشن شود و این سیاست موفق نشود، نسخت این که نیروهای مخالف و معارض شروع می‌کنند به تخریب دولت. دوم این که جامعه به فاز کنش منفی می‌رود. شروع می‌کند هم تلاطم ایجاد می‌کند هم با رفتارهای اجتماعی منفی نشان می‌دهد که ناراضی است. در این صورت تیغه های یک قیچی به کار می افتند که یک تیغه آن مخالفین سیاسی داخلی دولت هستند و یک تیغه دیگر همین کسانی که رای سلبی به روحانی داده اند. نمی‌گویم، پایان سال آینده پایان دولت روحانی است اما می‌تواند کارامدی دولت روحانی را از بین ببرد به گونه‌ای که تا
امروز، اقتصاد ایران در عدم اطمینان است و دولت روحانی هم نمی‌تواند آن را از عدم اطیمنان خارج کند. کل نظام سیاسی باید به این جمع‌بندی برسد که اقتصاد ایران را از عدم اطمینان خارج کند. بی‌ثباتی قانونی، یکی از عوامل اصلی عدم اطمینان است. عدم پایبندی به قانون، عامل دیگر اصلی است. اقتصاد ایران امروز مملو از عدم اطمینان است.
پایان دوره مجبور شود دست به عصا راه برود. وقتی حمایت مردمی را کاملا از دست بدهد، از طرف سایر قوا هم کاملا تحت کنترل است، به قول آقای خاتمی تبدیل به یک تدارکچی می‌شود. این خطر جدی است.

خطر بعدی چیست؟


خطر دیگر آن است که در تئوری دارون عجم اوغلو، اقتصاددان شهیر ترک بیان شده است. اگر موج تورم تازه ای در ایران رخ دهد، موجب تخریب شدیدتر طبقه متوسط می‌شود. الان با تورم حاصل از سیاست های دولت دهم، طبقه متوسط بسیار ضعیف شده است. در دوره دولت قبل وضع فقرا بدتر نشده، نمی‌گوییم خوب شده می گوییم بدتر نشده. والبته وضع اغنیا خیلی بهتر شده است اما با سیاست های دولت پیش، طبقه متوسط وضعش بدتر شده و به سمت فقرا آمده است.

با اجرای فاز دوم هدفمندی به احتمال خیلی بالا به علت تورم، این طبقه دوباره تضعیف خواهد شد. در این صورت ما با یک جامعه دوپاره، با یک شکاف عظیم روبه‌رو هستیمکه بخش بزرگی، بزرگ به‌طور نسبی، ثروتمند و بخش بزرگی فقیر هستند. اینجاست که تئوریعجم اوغلو توضیح می دهد که چه خواهد شد. می‌گوید در این شرایط که جامعه به دو شکاف بزرگ فقیر و غنی تبدیل می‌شود، دو نتیجه دارد یا طبقات فرادست از ابزارهای خشونت برای حفظ منافع خود استفاده می‌کنند و جامعه را می‌برند به سمت یک دیکتاتوری خشن نظامی و فضا را نظامی می‌کنند. یا فرودستان و فقرا و حاشیه نشینان شورش می‌کنند و فضا را به دست می‌گیرند و به سمت شورش و تخریب و انقلاب می برند. یعنی اگر فضا به این سمت برود که این تتمه طبقه متوسط شهری هم کاملا ضعیف شوند و فقیر شوند این خطر هست که به این سمت برویم که یا باید تن بدهیم به یک مدیریت نظامی خشن یا تن دهیم به یک درهم ریزی سیاسی که و هر دو خطرناک است. هر دو آسیب ناک است. مساله ما حفظ تمامیت و سلامت کشور است. اینجاست که نقش اصلاح طلبان آغاز می‌شود.

زیر پوست این جامعه تحولاتی در حال رخ دادن است


من از 10 سال پیش تقریبا از سال 81 من شروع کردم، هشدار و هشدار که سرمایه اجتماعی در ایران رو به کاهش است و این کاهش پیامدهای شدیدی خواهد داشت. امروز می‌گویم علاوه بر اینکه سرمایه اجتماعی کاملا پایین آمده رفتارهای خشن که نشانه نوعی نفرت درونی است دارد در جامعه بالا می‌رود. رفتارهای تند و غیر عقلانی و غیر مدنی که نوعی واکنش روان‌شناختی است هر روز در جامعه قابل مشاهده است. این ها نشان می‌دهد که در عمق جامعه، نفرت دارد بالا می‌گیرد. یعنی ما الان با کاهش سرمایه اجتماعی همراه با افزایش رفتارهای خشن هم روبه‌رو هستیم.

یعنی زیر پوست این جامعه دارد تحولاتی رخ می‌دهد که اگر ادامه یابد ما مسیر خیلی باثباتی در پیش نخواهیم داشت. این است که همه وظیفه داریم که کمک کنیم که فضای کشور به سمت اینکه این ثبات موجود به هم بریزد نرود. هم باید دولت آقای روحانی را کمک کنیم و هم فضای عمومی را. اینجاست که وظیفه اصلاح طلبان آغاز می‌شود. فرق اصلاح طلبی با روشنفکری همین است. اصلاح طلب، روشنفکر هست اما اصلاح طلب روی زمین راه می‌رود. روشنفکر می‌خواهد آرمان‌هایش را تبیین و اگر شد محقق کند، اصلاح طلب، فعالیتش باید معطوف به مشکلات عملی و زمینی باشد و حل مساله باشد.

بله، همه ما آرمان‌هایی داریم. اصلاح طلبی، عقلانی است اما روشنفکری آرمانی است و گاهی تبدیل به ایدئولوژی هم خواهد شد. اصلاح طلبی تدریجی است، عملگرا و معطوف به حل مساله است. و مهم‌تر از همه این که اصلاح طلبان مسولیت اخلاقی را می‌پذیرند. من گمانم بر این است که اصلاح طلبان الان دارند از انجام وظیفه تاریخی خود شانه خالی می‌کنند و از پذیرش مسولیت اخلاقی برای کمک به عبور کشور از وضعیت کنونی پرهیز می کنند. سکوتی که امروز در کشور حاکم است حاکی از این است که یک توازن وحشت در کشور وجود دارد. اصلاح طلبان سکوت می کنند طرف مقابل هم سکوت می کند و گاهی که نگران می‌شود حمله‌ای می‌کنند به اصلاح طلبان. این حمله ای که هر از گاهی به عنوان «فتنه» می شود همین معنی را می دهد. هر دو این رفتارها نشانه وحشت است. هم سکوت اصلاح طلبان نشانه وحشت است و هم حمله آن طرف نشانه وحشت است. توازن وحشتی برقرار است. یک موازنه منفی مانند جنگ سرد.

اصلاح طلبی حقیقی نیازمند تعامل است. اصلاح طلبان با حکومت تعامل ندارند. نمی‌گوییم تفاهم که چیز دیگری است. تعامل، گفت‌وگو قطع است. من نمی‌دانم با خودشان تعامل و تفاهم دارند یا نه. اما الان وقت انفعال، وقت سکوت نیست. الان وقتی است که اصلاح طلبان باید نقش تاریخی خود را بازی کنند. کمک کنند به عبور کشور از این مخمصه‌ای که بعد از مناقشه 88 در آن گیر افتادیم. می‌دانیم که سیاستمداران ارشد، محظوراتی دارند. ما باید کمک کنیم، اصلاح طلبان باید کمک کنند تا آن محذورات رفع شود و کشور از این توازن وحشت عبور شود. بگذارید مثالی بزنم.

یک سرمایه گذزار ایرانی ساکن دوبی، نماینده‌اش قبل از عید با من صحبت می‌کرد. مشورت برای اینکه پروژه‌ای را در ایران راه بیاندازد. بعد گفت بگذار ببینیم بعد از عید چه کسی کاندیدا می‌شود. بعد که معلوم شد گفت بگذار ببینیم چه کسی انتخاب می‌شود. بعد که آقای روحانی انتخاب شدند مذاکراتش با من شروع شد. بعدی یکباره قطع شد. من با آن نماینده او تماس گرفتم که پس چه شد؟ قرار بود بیایید و صحبت کنید برای مشورت برای سرمایه گذاری در ایران. گفت منصرف شد. گفتم چرا؟ گفت می‌گوید من بعد از انتخابات، خیلی امیدوار شدم. صحبت از این بود که 13 رجب، زندانیان 88 آزاد شوند. کاملا تصمیم گرفتم که بیایم. دو هفته پیش فلان امام جمعه تهران در نماز جمعه گفته اصلا این رهبران حصر شده باید اعدام شوند. کشوری که ظرف دو هفته، ظرف یک ماه از صحبت از آزادی حصری ها می‌رود به سمت صحبت از اعدام آنها، من کجا سرمایه‌ام را بیاورم؟

فروخفتگی اقتصاد ایران، سیاسی است


اینجاست که می‌گویم فروخفتگی اقتصاد ایران، سیاسی است. سرمایه گذاران بزرگ، تا زمانی که این ابهام وجود دارد، صبر می کند تا ببیند چه می شود و تصمیم به انتقال سرمایه نمی گیرد. یعنی سرمایه گذار هر روز نگران است که یکی حرکتی کند و حرفی بزند و کشور به هم بریزد. اینجا وظیفه اصلاح طلبی ایجاب می‌کند که وارد تعامل با بقیه حکومت شوند برای خروج کشور از بحران. مساله، بحران ماست. سوریه چرا سوریه امروز شد؟ یک این که بشار اسد توان و ظرفیت روانی برای اینکه تعامل کند با مخالفینش را نداشت و دوم این که سرمایه‌های نمادین در طرف جامعه یا وجود نداشت یا سرمایه‌های نمادین منزه طلبی کردند و نرفتند با حکومت گفت‌وگو کنند. و سوریه همین شد که شد. در حالی که اگر سرمایه‌های نمادین جامعه سوریه با حکومت گفت‌وگو کرده بودند می‌توانستند به سلامت از این مرحله عبور کنند.

رنانی خطاب به خاتمی
اینجا خطابم به آقای خاتمی است که حضور دارند. عرضم این است که اگر سوریه، سوریه مخروبه شد، به این علت بود که یا جامعه سرمایه نمادین نداشت یا سرمایه‌های نمادین، آمادگی تعامل با حکومت را نداشتند. و در یک چشم به هم زدن یک جامعه خشمگین به‌هم ریخت.

بنابراین اکنون سرمایه‌های نمادین اصلاح طلبی و اصول گرایی، همه باید وسط بیایند و کمک کنند و آبرو بگذارند تا عبور کنیم. اصلاح طلبی حکایت آن مادرانی است که پیش علی (ع) مراجعه کردند و هر دو گفتند این بچه مال من است، او گفت از من است و این هم گفت از من است. دعوا بالا گرفت، حضرت فرمودند بچه را نصف کنید و به هر مادر نصف بدهند. مادر حقیقی گفت نه من نمی‌خواهم بچه‌ام را این بچه مال من نیست. حالا اصلاح طلب حقیقی باید بگوید من بچه‌ام را نمی‌خواهم. من آبرو و قدرت نمی‌خواهم. من می‌خواهم کشور از این بحران عبور کند. بنابراین باید وسط بیایید و آبرو بگذارید و گفت‌وگو را راه اندازید، با خودتان با جامعه و با ارکان حکومت. تا از این وضعیت آچمزی که نوعی موازنه منفی ایجاد شده و کشور را به بن بست کشانده است عبور کنیم. اقتصاد ایرا تا حدودی از دام مناقشه اتمی رها شد اماهمچنان در دام مناقشه 88 گیر افتاده است.

من فقط می‌خواهم این دو مساله را تاکید کنم و عرضم را تمام می‌کنم. نخست این که اصلاح طلبان باید کمک کنند اگر دست‌شان می‌رسد مقامات دولت روحانی را مجاب کنند که در شرایط رکودی کنونی از اجرای فاز دوم، حداقل در مورد بنزین و گازوئیل عدول کنند و تا زمانی که اقتصاد ایران، شش ماه پشت سر هم علائم خروج از رکورد را نشان نداده است قیمت سوخت را بالا نبرند. ما نمی‌گوییم انجام ندهید انجام دهید اما حداقل صبر کنید تا اقتصاد ایران علائم خروج از رکود را نشان دهد. نشانه‌ خروج از رکود چیست؟ نرخ رشد، بالای یک درصد شود. سه ماه گذشته، رکود در صنعت بیش از قبل از انتخابات شده و بیش از بعد از انتخابات شده. الان رکود در صنعت بیشتر شده. این یعنی صنعت و فعالین اقتصادی به فاز منفی نزدیک می‌شوند.

بنابراین این مرحله رافقط در مورد بنزین و گازوئیل صبر کنید. در حوزه‌های دیگر اگر زیاد بالا نبرند در حد نرخ تورم، شوک ایجاد نمی‌کند. اما در بنزین شوک ایجاد می‌کند.

دو جا می‌شود شوک داد. یکی وقتی بیماری در حال فوت است شوک می‌دهیم، یا برمی‌گردد یا می‌میرد. یا وقتی سیستم کاملا قوی است که با شوک، ارتقایش دهیم. مثل ورزشکارانی که یک ماه رژیم غذایی کاملا متفاوت به آنها می‌دهند ولی بیماری که دچار تشنج و تب است را که شوک نمی‌دهند. اقصاد ایران الان در حال تشنج و اغما وضعف و تب بالا است. شوک فاز دوم هدفمندی خطرناک است. این را تلاش کنید هر کجا دست‌تان می‌رسد مطرح کنید.

دوم این که تلاش کنند از انفعال کنونی خارج شوند و با خروج از انفعال در مورد وضعیت کنونی، کمک کنند به مقامات کشور و سایر قوا که از این فروبستگی بیرون آیند و مساله مناقشه ۸۸ را ختم کنند. این کار نیازمند تعامل جدی است. سرمایه‌های نمادین اصلاح طلبی باید برای خروج کشور از بن بست سیاسی کنونی به میان بیایند و از آبروی خود خرج کنند.

بنزین ۸۰۰ تومانی تورم ۵۰ درصدی دارد/ روحانی با اجرای فاز دوم اشتباه احمدی نژاد را تکرار می‌کند


طبق برآورد کارشناسان با لحاظ افزایش قیمت حامل‌های انرژی و اجرای فاز دوم هدفمندی یارانه ها نرخ تورم در سال 93 بین 45 الی 50 درصد خواهد شد.بنابراین به راحتی می توان تشخیص داد وعده تورم 25 درصدی در این سال محقق نمی‌شود. دولت نمی تواند تورم را به 25 درصد برساند، بنده چند سال قبل کتابی را با عنوان"چگونه با آمار دروغ می‌گویند" نوشته ام و توصیه می کنم که آقای رئیس جمهور حتما این کتاب را مطالعه کنند.


اقتصادایران آنلاین: یک کارشناس اقتصادی با تاکید براینکه اگر قیمت بنزین در سال جاری به ۸۰۰ تومان افزایش یابد به طور حتم تورم ۵۰ درصد خواهد شد، گفت: پیش نیاز افزایش قیمت حامل‌های انرژی برابری مزد کارمندان و کارگران با میزان افزایش قیمت این محصولات است.


مهدی تقوی در ارتباط با چگونگی اجرای فاز دوم هدفمندی یارانه‌ها درسال 93 ،اظهار داشت: اجرای فاز اول مشکلاتی را برای مردم به همراه آورد که تاکنون عوارض آن ادامه دارد. بنابراین باید توجه داشت زمانی که فاز دوم اجرا و سناریوهای مطرح در مورد قیمت بنزین عملی شود رکود تورمی در جامعه افزایش خواهد یافت.

روحانی با اجرای فاز دوم اشتباه احمدی نژاد را تکرار می کند

وی با اشاره سناریوی افزایش قیمت بنزین به 800 تومان درسال 93، گفت: دولت درحالی قصد دارد که قیمت بنزین را افزایش دهد که حقوق کارمندان و کارگران با این افزایش قیمت همخوانی ندارد. بنابراین اگر آقای روحانی فاز دوم را اجرا کند اشتباه احمدی نژاد را تکرار خواهد کرد.

این کارشناس اقتصادی در واکنش به برخی دیدگاه‌های نزدیک به دولت مبنی براینکه برای کاهش مصرف باید قیمت سوخت را افزایش داد، تصریح کرد: برخی درحالی این سناریو را مطرح می کنند که متوجه فشارهای بالای ناشی از آن بر روی مردم نیستند.

تقوی ضمن بیان اینکه افزایش قیمت سوخت برای ثروتمندان و کسانی که درآمد بالا دارند مشکلی را به همراه نخواهد داشت گفت: بنده چندین بار تأکید کرده ام که این سیستم یارانه‌ای به درستی اجرا نمی شود چرا که یک بار انگلیس در سال 1345 سیستم یارانه‌ای را اجرا کرد و در مقابل هزینه زندگی مردم به خصوص کارگران را به شدت کاهش داد. به نحوی که کسانی که فقیر بودند از دولت مسکن مجانی و درمان رایگان دریافت می کردند.

قشر متوسط رسماً "فقیر" شده‌اند

وی تأکید کرد: سیستم یارانه‌ای باید در شرایطی مورد توجه قرار گیرد که حمایت‌های درمانی و خدماتی دولت از مردم افزایش پیدا کرد. اما هم اکنون وضعیت به گونه‌ای است که اقشار متوسط نیز قادر به ادامه زندگی نیستند و جزو گروه فقیر جامعه به حساب می آیند.

این کارشناس اقتصادی با تأکید براینکه اجرای هدفمندی یارانه‌ها از ابتدا اشتباه بوده است، اظهار داشت: افزایش قیمت بنزین و رساندن آن به 800 تومان و قیمت های مشابه رکود تورمی را تشدید خواهد کرد. این درحالی است که باید مالیات صحیح از ثروتمندان جامعه دریافت و خرج افراد فقیر شود.

رئیس جمهور کتاب "چگونه با آمار دروغ می گویند" را بخواند


تقوی درباره سیاست تورمی سال 93 و وعده دولت مبنی بر کاهش نرخ تورم به 25 درصد گفت: دولت نمی تواند تورم را به 25 درصد برساند، بنده چند سال قبل کتابی را با عنوان"چگونه با آمار دروغ می‌گویند" نوشته ام و توصیه می کنم که آقای رئیس جمهور حتما این کتاب را مطالعه کنند.

 تورم بنزین 800 تومانی 50 درصد است نه 25 درصد

وی اضافه کرد: طبق برآورد کارشناسان با لحاظ افزایش قیمت حامل‌های انرژی و اجرای فاز دوم هدفمندی یارانه ها نرخ تورم در سال 93 بین 45 الی 50 درصد خواهد شد.بنابراین به راحتی می توان تشخیص داد وعده تورم 25 درصدی در این سال محقق نمی‌شود.

این اقتصاددان ضمن تأکید براینکه ابتدا باید مزد واقعی شود و بعد قیمت حامل‌های انرژی افزایش پیدا کند، گفت: الآن بسیاری از حقوق بگیران نسبت به وضعیت قیمتی در بازار مشکل دارد و دولت باید در اجرای فاز دوم هدفمندی یارانه‌ها این موضوع را مدنظر قرار دهد.

تقوی با بیان انکه فاز دوم هدفمندی یارانه‌ها شوک تورمی به جامعه وارد خواهد کرد، افزود: البته این شوک به میزان شوک اولیه نیست و مقداری آرامتر خواهد بود اما باید مسئولان اجرایی سیاست‌هایی را درنظر بگیرند که اثرات روانی افزایش قیمت‌های حامل‌های انرژی به حداقل ممکن برسد.

نرخ رشد اقتصادی با اجرای فاز دوم هدفمندی بازهم منفی می شود

این کارشناس اقتصادی درباره وضعیت نرخ رشد اقتصادی در زمان اجرای فاز دوم هدفمندی یارانه‌ها اظهار داشت: همانقدر که فاز اول این قانون موجب منفی شدن نرخ رشد اقتصادی شد اجرای فاز دوم هم باعث افزایش هزینه‌ها می‌شود. البته اگر هزینه‌های واحدهای تولیدی به شدت افزایش پیدا نکند این اثر کمتر خواهد بود ولی با افزایش هزینه این بخش و به دنبال ان گرانی قیمت کالا و خدمات اثرات منفی را بر روی رشد اقتصادی شاهد خواهیم بود.

وی به علاقمندان اجرای فاز دوم هدفمندی یارانه ها توصیه کرد که اقتصاد انگلیس را قبل از زمان تاچر مطالعه کنند تا در جریان چگونگی اجرای سیاست یارانه‌ای به نحو صحیح قرار گیرند.

خداوندا کشور من را از دروغ پاس دار کوروش بزرگ .....

در ایران* از هر کشوری در تمام  و همه ......... بیشتر *دروغ گو داریم و دروغ گفته* میشود و طبق گفته* قرآن دروغ گو *دشمن خدا است پس ما در ایران دشمن* خدا زیاد داریم .... پس خداوندا توبه و به* ما رحم کن ...... آمین .

یکشنبه سیاه .....

یکشنبه سیاه و پنج انگشتی در بورس تهران
دولت روحانی که با تکیه بر آرای قشر نسبتاً تحصیلکرده و شهرنشین روی کار آمده ظاهراً تقاضاهای این گروه را فعلاً مد نظر ندارد این گروه تقاضا داشت که اقتصاد آزاد شود و هر کسی در جای خود تصمیم بگیرد و عمل کند اما آیا در حال حاضر بازار سرمایه به صورت آزاد است و این سقوط واقعی است؟

خرید و فروش ممنوع ........

دوستان در هیچ سهمی خرید یا فروش نکنید و به جو ساختگی بازار که حراج سرمایه شما است این گونه اعتراض کنید و متحد باشید ................

تصمیم گیر اصلی ...

تصمیم گیر اصلی ، مسایل هستی  رهبر عزیز، ایران دوست و مردم دوست است ........... این افراد که کاسه داغ تر از آش هستند فقط خودشان را از چشم همه می اندازند ..........

تالار بورس نوستراداموس ..

سی توصیه مهم برای زندگی

1 - هر روز 10 تا 30 دقیقه پیاده‌روى کنید و به هنگام راه رفتن، لبخند بزنید. این بهترین داروى ضدافسردگى است.

2- هر روز حداقل 10 دقیقه در یک مکان کاملاً ساکت و بى‌سر و صدا بنشینید.

3- هرگز از خوابتان نزنید. یک دستگاه ضبط فیلم بخرید و برنامه‌هاى تلویزیونى مورد علاقه‌تان که شبها دیروقت پخش مى‌شوند را ضبط کنید و روز بعد ببینید.

4- هر روز صبح که از خواب بلند مى‌شوید، جمله زیر را تکمیل کنید: «هدف امروز من ....................... است.»

۵ - با این سه «الف» زندگى کنید: انرژى، اشتیاق، احساس یگانگى

۶- نسبت به سال قبل کتاب‌هاى بیشترى بخوانید و بازى‌هاى بیشترى بکنید.

۷- هر روز زمانى را براى دعا، مدیتیشن، یوگا و یا نظایر آن بگذارید.

۸ - با افراد بالاتر از 70 ساله و نیز افراد کمتر از 6 ساله وقت بگذرانید.

۹- به هنگام بیدارى، رویاپردازى کنید.

۱۰ - بیشتر از میوه‌ها و سبزیجات تغذیه کنید.

۱۱- چاى سبز، مقدار زیادى آب، کلم، بادام و فندق را در رژیم غذایى روزانه‌تان بگنجانید.

۱۲- سعى کنید هر روز بر روى لب حداقل سه نفر لبخند بیاورید.

۱۳- ریخت و پاش و آشفتگى را از خانه، ماشین و میز کارتان دور سازید.

۱۴- انرژى خود را صرف شایعات، موضوعات گذشته، افکار منفى یا چیزهایى که از کنترل شما خارج است نکنید. در عوض، انرژى خود را مصروف جنبه‌هاى مثبت «زمان حاضر» سازید.

۱۵- بدانید که زندگى مانند مدرسه است و شما براى یادگیرى به اینجا آمده‌اید. مسائل، جزئى از برنامه درسى است که ظاهر مى‌شوند و از بین مى‌روند، درست مثل مسائل کلاس ریاضى، امّا درس‌هایى که از آن‌ها یاد مى‌گیرید براى همیشه پا برجا مى‌ماند.

۱۶- صبحانه را زیاد، ناهار را متوسط و شام را کم بخورید.

۱۷- خودتان را زیاد جدّى نگیرید. هیچکس دیگر هم این کار را نمى‌کند.

۱۸- لزومى ندارد که در هر بحثى برنده شوید، اختلاف نظرها را بپذیرید.

۱۹- با گذشته خود صلح کنید تا «حال»تان خراب نشود.

۲۰- زندگى خودتان را با دیگران مقایسه نکنید.

۲۱- هیچکس مسئول شادى و رضایت شما نیست بجز خودتان.

۲۲- هر مصیبت یا ضایعه‌اى که برایتان پیش مى‌آید به خودتان بگوئید: «آیا 5 سال دیگر، این اتفاق اهمیتى خواهد داشت؟»

۲۳- همه را به خاطر همه چیز ببخشید.

۲۴- آنچه دیگران درباره شما فکر مى‌کنند به شما مربوط نیست.

۲۵- هر وضعیتى، چه خوب و چه بد، تغییر خواهد کرد.

۲۶- به هنگام بیمارى، کارتان از شما مراقبت نمى‌کند، دوستانتان از شما مراقبت مى‌کنند. تماس خود را با آن‌ها حفظ کنید.

۲۷ - بهترین اتفاق براى شما هنوز روى نداده است.

۲۸- گاه گاهى به افراد خانواده‌تان تلفن کنید و بهشان بگوئید که به فکرشان هستید.

۲۹- هر شب قبل از رفتن به رختخواب، جمله زیر را تکمیل کنید. «من امروز به خاطر ...................... خوشحال و سپاسگزارم».

30- گفتگو با خداوند مهربان را فراموش نکنید.

تالار بورس نوستراداموس ..

سی توصیه مهم برای زندگی

1 - هر روز 10 تا 30 دقیقه پیاده‌روى کنید و به هنگام راه رفتن، لبخند بزنید. این بهترین داروى ضدافسردگى است.

2- هر روز حداقل 10 دقیقه در یک مکان کاملاً ساکت و بى‌سر و صدا بنشینید.

3- هرگز از خوابتان نزنید. یک دستگاه ضبط فیلم بخرید و برنامه‌هاى تلویزیونى مورد علاقه‌تان که شبها دیروقت پخش مى‌شوند را ضبط کنید و روز بعد ببینید.

4- هر روز صبح که از خواب بلند مى‌شوید، جمله زیر را تکمیل کنید: «هدف امروز من ....................... است.»

۵ - با این سه «الف» زندگى کنید: انرژى، اشتیاق، احساس یگانگى

۶- نسبت به سال قبل کتاب‌هاى بیشترى بخوانید و بازى‌هاى بیشترى بکنید.

۷- هر روز زمانى را براى دعا، مدیتیشن، یوگا و یا نظایر آن بگذارید.

۸ - با افراد بالاتر از 70 ساله و نیز افراد کمتر از 6 ساله وقت بگذرانید.

۹- به هنگام بیدارى، رویاپردازى کنید.

۱۰ - بیشتر از میوه‌ها و سبزیجات تغذیه کنید.

۱۱- چاى سبز، مقدار زیادى آب، کلم، بادام و فندق را در رژیم غذایى روزانه‌تان بگنجانید.

۱۲- سعى کنید هر روز بر روى لب حداقل سه نفر لبخند بیاورید.

۱۳- ریخت و پاش و آشفتگى را از خانه، ماشین و میز کارتان دور سازید.

۱۴- انرژى خود را صرف شایعات، موضوعات گذشته، افکار منفى یا چیزهایى که از کنترل شما خارج است نکنید. در عوض، انرژى خود را مصروف جنبه‌هاى مثبت «زمان حاضر» سازید.

۱۵- بدانید که زندگى مانند مدرسه است و شما براى یادگیرى به اینجا آمده‌اید. مسائل، جزئى از برنامه درسى است که ظاهر مى‌شوند و از بین مى‌روند، درست مثل مسائل کلاس ریاضى، امّا درس‌هایى که از آن‌ها یاد مى‌گیرید براى همیشه پا برجا مى‌ماند.

۱۶- صبحانه را زیاد، ناهار را متوسط و شام را کم بخورید.

۱۷- خودتان را زیاد جدّى نگیرید. هیچکس دیگر هم این کار را نمى‌کند.

۱۸- لزومى ندارد که در هر بحثى برنده شوید، اختلاف نظرها را بپذیرید.

۱۹- با گذشته خود صلح کنید تا «حال»تان خراب نشود.

۲۰- زندگى خودتان را با دیگران مقایسه نکنید.

۲۱- هیچکس مسئول شادى و رضایت شما نیست بجز خودتان.

۲۲- هر مصیبت یا ضایعه‌اى که برایتان پیش مى‌آید به خودتان بگوئید: «آیا 5 سال دیگر، این اتفاق اهمیتى خواهد داشت؟»

۲۳- همه را به خاطر همه چیز ببخشید.

۲۴- آنچه دیگران درباره شما فکر مى‌کنند به شما مربوط نیست.

۲۵- هر وضعیتى، چه خوب و چه بد، تغییر خواهد کرد.

۲۶- به هنگام بیمارى، کارتان از شما مراقبت نمى‌کند، دوستانتان از شما مراقبت مى‌کنند. تماس خود را با آن‌ها حفظ کنید.

۲۷ - بهترین اتفاق براى شما هنوز روى نداده است.

۲۸- گاه گاهى به افراد خانواده‌تان تلفن کنید و بهشان بگوئید که به فکرشان هستید.

۲۹- هر شب قبل از رفتن به رختخواب، جمله زیر را تکمیل کنید. «من امروز به خاطر ...................... خوشحال و سپاسگزارم».

30- گفتگو با خداوند مهربان را فراموش نکنید.

تالار بورس نوستراداموس ..

سی توصیه مهم برای زندگی

1 - هر روز 10 تا 30 دقیقه پیاده‌روى کنید و به هنگام راه رفتن، لبخند بزنید. این بهترین داروى ضدافسردگى است.

2- هر روز حداقل 10 دقیقه در یک مکان کاملاً ساکت و بى‌سر و صدا بنشینید.

3- هرگز از خوابتان نزنید. یک دستگاه ضبط فیلم بخرید و برنامه‌هاى تلویزیونى مورد علاقه‌تان که شبها دیروقت پخش مى‌شوند را ضبط کنید و روز بعد ببینید.

4- هر روز صبح که از خواب بلند مى‌شوید، جمله زیر را تکمیل کنید: «هدف امروز من ....................... است.»

۵ - با این سه «الف» زندگى کنید: انرژى، اشتیاق، احساس یگانگى

۶- نسبت به سال قبل کتاب‌هاى بیشترى بخوانید و بازى‌هاى بیشترى بکنید.

۷- هر روز زمانى را براى دعا، مدیتیشن، یوگا و یا نظایر آن بگذارید.

۸ - با افراد بالاتر از 70 ساله و نیز افراد کمتر از 6 ساله وقت بگذرانید.

۹- به هنگام بیدارى، رویاپردازى کنید.

۱۰ - بیشتر از میوه‌ها و سبزیجات تغذیه کنید.

۱۱- چاى سبز، مقدار زیادى آب، کلم، بادام و فندق را در رژیم غذایى روزانه‌تان بگنجانید.

۱۲- سعى کنید هر روز بر روى لب حداقل سه نفر لبخند بیاورید.

۱۳- ریخت و پاش و آشفتگى را از خانه، ماشین و میز کارتان دور سازید.

۱۴- انرژى خود را صرف شایعات، موضوعات گذشته، افکار منفى یا چیزهایى که از کنترل شما خارج است نکنید. در عوض، انرژى خود را مصروف جنبه‌هاى مثبت «زمان حاضر» سازید.

۱۵- بدانید که زندگى مانند مدرسه است و شما براى یادگیرى به اینجا آمده‌اید. مسائل، جزئى از برنامه درسى است که ظاهر مى‌شوند و از بین مى‌روند، درست مثل مسائل کلاس ریاضى، امّا درس‌هایى که از آن‌ها یاد مى‌گیرید براى همیشه پا برجا مى‌ماند.

۱۶- صبحانه را زیاد، ناهار را متوسط و شام را کم بخورید.

۱۷- خودتان را زیاد جدّى نگیرید. هیچکس دیگر هم این کار را نمى‌کند.

۱۸- لزومى ندارد که در هر بحثى برنده شوید، اختلاف نظرها را بپذیرید.

۱۹- با گذشته خود صلح کنید تا «حال»تان خراب نشود.

۲۰- زندگى خودتان را با دیگران مقایسه نکنید.

۲۱- هیچکس مسئول شادى و رضایت شما نیست بجز خودتان.

۲۲- هر مصیبت یا ضایعه‌اى که برایتان پیش مى‌آید به خودتان بگوئید: «آیا 5 سال دیگر، این اتفاق اهمیتى خواهد داشت؟»

۲۳- همه را به خاطر همه چیز ببخشید.

۲۴- آنچه دیگران درباره شما فکر مى‌کنند به شما مربوط نیست.

۲۵- هر وضعیتى، چه خوب و چه بد، تغییر خواهد کرد.

۲۶- به هنگام بیمارى، کارتان از شما مراقبت نمى‌کند، دوستانتان از شما مراقبت مى‌کنند. تماس خود را با آن‌ها حفظ کنید.

۲۷ - بهترین اتفاق براى شما هنوز روى نداده است.

۲۸- گاه گاهى به افراد خانواده‌تان تلفن کنید و بهشان بگوئید که به فکرشان هستید.

۲۹- هر شب قبل از رفتن به رختخواب، جمله زیر را تکمیل کنید. «من امروز به خاطر ...................... خوشحال و سپاسگزارم».

30- گفتگو با خداوند مهربان را فراموش نکنید.

اهداف سیاست‌های کلی اقتصاد مقاومتی

جلوگیری از خام‌فروشی مواد معدنی و نفت راهکار مؤثر در تحقق اقتصاد مقاومتی است

خبرگزاری تسنیم: نایب‌رئیس کمیسیون اقتصادی مجلس شورای اسلامی گفت: پرهیز از خام‌فروشی در حوزه معادن و همچنین نفت یکی از عوامل مؤثر در تحقق اهداف سیاست‌های کلی اقتصاد مقاومتی است.

قوی شدن و قوی ماندن

خامنه‌ای

الزامات قوی شدن و قوی ماندن

خبرگزاری تسنیم: امام خامنه‌ای (مدظله‌العالی) در اولین خطابه سال ۱۳۹۳ در جوار مضجع شریف ولی‌نعمت‌مان امام رضا (علیه‌السلام) فرمودند که ملت ایران باید قوی بشوند. زیرا قوت و قدرت است که روحیه جهادی و مقاومت و ایستادگی در برابر دشمنان را تقویت می‌کند.

به گزارش خبرگزاری تسنیم،  امام خامنه‌ای (مدظله‌العالی) در اولین خطابه سال 1393 در جوار مضجع شریف ولی‌نعمت‌مان امام رضا (علیه‌السلام) فرمودند که ملت ایران باید قوی بشوند. زیرا قوت و قدرت است که روحیه جهادی و مقاومت و ایستادگی در برابر دشمنان را تقویت می‌کند و البته این امر مهم که لازمه پیشرفت و عدالت است، الزاماتی دارد که به اختصار به مواردی از آن در این مقاله اشارت می‌رود.به‌‏طور معمول رهبر معظم انقلاب اسلامى در ابتداى هر سال در حرم مطهر رضوى به تبیین شعار آن سال و تحلیل برخى از مهمترین مسائل کشور در سال گذشته و سال جدید مى‏پردازند، همین امر باعث شده است که سخنان ایشان در حرم مطهر حضرت رضا علیه آلاف التحیه و الثناء از اهمیت خاص و توجه داخلى و بین‏المللى ویژه برخوردار باشد. در سال جارى نیز محور اصلى سخنان ایشان تبیین شعار سال و مسأله اقتصاد مقاومتى بود.


قبل از هر چیز تبیین فلسفه قوت و اقتدار از منظر مکتب نورانی اسلام و انقلاب امری است ضروری تا با قوت و اقتدار از منظر استکبار و صاحبان خوی سلطه‌گری تمیز داده بشود. قوت در ادبیات دینی و انقلابی ما ترجمانی است از عزت و منطق و اعتمادبه‌نفس و امید به جاودانه ماندن، که البته در ویژگی‌هایی همچون صلابت و شجاعت و غیرت و استقامت متجلی می‌گردد و در یک جمله تفسیری از جهاد و مقاومت اسلامی است.
تاریخ سیاسی زندگی بشر نشان می‌دهد که قدرت و قوت مهم‌ترین مؤلفه مورد نظر دو جبهه حق و باطل بوده است، چه آنکه مستکبران عالم جز با در اختیار گرفتن کانون‌های قدرت که در ادبیات آنان خلاصه می‌شود در زر و زور و یا تطمیع و تهدید و تحریم، نتوانسته‌اند چند صباحی بر گُرده ملت‌ها، ظالمانه و جبارانه حکم برانند و در مقابل نیز هرگاه ملت‌ها از مؤلفه‌های واقعی قدرت همچون اتحاد، عقیده و ایمان، غیرت و شجاعت و منطق جهاد و مقاومت برخوردار بوده‌اند، ظالمانه‌ترین قدرت‌های زورگوی عالم را به زانو در آورده‌اند که نمونه‌های نه‌چندان دور آن را در جنگ‌های 33 روزه و 22 روزه و 8 روزه مقاومت اسلامی لبنان و فلسطین در مقابل رژیم تا دندان مسلح و نامشروع صهیونیستی شاهد بوده‌ایم.
در بیان رهبر حکیم و فرزانه انقلاب آنچه بیشتر مورد عنایت است قوی شدن ملت بزرگ ایران است که به خواست و اراده خدای متعال، عهده‌دار رسالت و مسئولیت سنگین و تاریخی الگو شدن برای توده‌های مردم مظلوم در اقصی نقاط عالم بویژه ملت‌های مسلمان می‌باشد و این حقیقت وقتی به کمال خود خواهد رسید که از الزامات آن نیز برخوردار باشد. برخی از این الزامات را می‌توان در دو بخش خلاصه کرد:
الف) الزامات و مؤلفه‌های زیربنایی و بنیادین که از آن به راهبردهای اساسی نیز تعبیر می‌شود، ذیلاً به برخی از آن‌ها اشاره می‌گردد:
1. اصالت بخشیدن به آموزه‌های دینی و مکتبی؛ زیرا خواسته توده مردم شریف ایران داشتن حکومت و سیاست و اقتصاد و فرهنگی مبتنی بر اسلام و قرآن بوده و هست و لذا با انگیزه الهی حاضر شدند هزینه‌های سنگینی که یک نمونه آن اهدای بیش از 260 هزار شهید است، پرداخت نمایند. اکنون پس از 35 سال از عمر بابرکت انقلاب اسلامی انتظار همین مردم است که تار و پود نظامات و ساختارهای سیاسی، اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی متأثر از مکتب نورانی اسلام و قرآن و سیره اولیای خدا باشد.
2. محوریت اصل مترقی و منحصربه‌فرد نظام و جامعه اسلامی یعنی ولایت مطلقه فقیه، اصلی که ضامن عزت و اقتدار و جاودانه ماندن آرمان‌های ملت شریف ایران می‌باشد و البته نعمتی است بزرگ که مردم قدرشناس ایران همواره از فیض وجود آن بهره‌ها برده و می‌برند.
3. تقویت و تثبیت مدیریت‌های راهبردی با تفکر ولایی و بسیجی و به عبارتی جهادی و مقاومتی چه آنکه طبق حدیث شریف «الناس علی دین ملوکهم» مسئولیت و نقش خطیر مدیران خرد و کلان در جامعه و نظام بر همگان واضح و مبرهن است منتهی آنچه در این خصوص خلأ احساس می‌شود تغییر و تحول در نوع نگاه به منصب‌ها و مسئولیت‌هاست. زیرا نوع نگاه، انگیزه‌ها و اراده‌ها را و به تبع آن عملکردهایی را می‌سازد که در نهایت به حساب اسلام و انقلاب گذارده می‌شود. از این روی از جمله لوازم قوی شدن نظام و ملت برخورداری از شبکه مدیرانی است که از دو عنصر تعهد و تخصص برخوردار باشند چه آنکه تعهد، انگیزه‌های پاک و خالصانه را رقم می‌زند و تخصص نیز دانش‌بنیان بودن نظام اسلامی را در چشم‌انداز و راهبرد الگوی پیشرفت تأکید می‌نماید.
ب) الزامات رفتاری و عملیاتی و کاربردی که بدون فوت وقت و در یک فرایند ملموس و محسوس باید تدارک دیده بشود. به نمونه‌هایی از این نوع الزامات نیز اشاره می‌نماییم:
1. اصالت دادن به مردم با استحکام بخشیدن به تئوری ناب مردم‌سالاری دینی که ترجمانی از جمهوری اسلامی است زیرا مردم یکی از مهم‌ترین منابع قدرت در جامعه و نظام محسوب می‌شوند و لذا نهادینه‌سازی حضور و مشارکت توده‌های مردم در امر سرنوشت خویش با هدایت خواص وظیفه‌شناس و بصیر امری است الزامی که البته تجربه 35 ساله عمر بابرکت انقلاب اسلامی خود گواه این امر می‌باشد.
2. تقویت عیون و شبکه‌های نظارتی و کنترلی، چه به لحاظ تبحر و تسلط فنی و کاربردی و چه به لحاظ پاک‌دستی و ترجیح مصالح ملی و انقلابی و پرهیز از هر گونه ملاحظات کور، زیرا در هر جامعه‌ای ممکن است افراد و یا جریان‌هایی باشند که بر خلاف مصالح کل جامعه و مردم عمل نمایند، از این روی اقتدار جامعه و نظام حکم می‌کند که ساز و کاری مؤثر و قاطع و پاک برای ارشاد و اصلاح و در نهایت برخورد با آنان تدارک دیده بشود.
3. اصلاح و بازمهندسی نظامات و ساختارهای تربیت و جذب و به‌کارگیری نیروی انسانی متعهد و متخصص که در بیان امام خامنه‌ای (مدظله‌العالی) به عنوان مهم‌ترین سرمایه داخلی در پیشبرد اهداف سیاست‌های اقتصاد مقاومتی از آن یاد گردید. البته در کنار اصلاح فرایند شناسایی و جذب و تربیت و به‌کارگیری مناسب سرمایه ارزشمند انسانی، تشکیل بانک اطلاعات در سطوح مختلف از قابلیت‌های این سرمایه عظیم، یک ضرورت غیرقابل‌انکار است. چه آنکه خلأ چنین مرکزی خسارت‌هایی را تاکنون به نظام و مردم تحمیل نموده که از آن جمله است:
3.1.  رها بودن نیروی انسانی قابل و تحصیل‌کرده و کارآمد (متعهد و متخصص) به دلیل عدم ثبات در نظامات شناسایی و جذب در بخش‌های مختلف.
3.2.  با تغییر دولت‌ها، طیف عظیمی از نیروهای باتجربه قربانی تعصبات حزبی و یا جریان‌های خاص گردیده و بدین‌سان جامعه از خدمات مفید آنان محروم می‌گردند.
3.3.  اشغال مناصب و مسئولیت‌های مهم در سطوح مختلف توسط عناصری بی‌تجربه و ناکارآمد و بیگانه با ماهیت مأموریت‌های شغل اشغال شده و...
بنابراین قوی شدن ملت و کشور و نظام اسلامی و انقلابی ایران، آرمان و راهبردی است قابل‌دسترس به شرط توجه دقیق و خالصانه به مؤلفه‌ها و الزامات راهبردی و کاربردی آن.

بیشتر بدانید . از تالار بورس ...

خداشاهده هر چی میگردم سهم به این نابی پیدا نمیکنم حالا 10-20 تومن بالاتر یا پایین تر فرقی نداره
سهم سود دهکدشو نیاورده هنوز تو گزارشش سود فروش از سرمایه گذاریشو تو 6 ماهه دوم صفر گرفته
تا آخر امسال خودروییا رو بگیریم اصلا سود نسازن 50 تومن تو مجمع میده
دیگه من دنبال چه سهمی بگردم واقعا
اگه ناو سهم هم بررسی بشه افزایش سرمایه خساپا ارزش سهم رو 3 برابر میکنه
ما دیگه کم کم داریم میریم تو قوطی تا 6 ماهه 93 که رستاخیز شیم http://talarebourse.bourex.info/images/smiles/4.gif
یه گین 200 درصدی رو 90 درصد سرمایه از الان ما را بس
به همه اینها 75 تومن انباشته رو هم اضافه کنین
وساپا دیگه حس نوسان بازی نیست تا 495 http://talarebourse.bourex.info/images/smiles/5.gif

امروز وارد این سهم شدیم...

وساپا واقعا ارزشمند هستش...

حرکت سهم از شنبه شروع میشه...

هدف اولیه محدوده قیمت 240 تومان می باشد که به راحتی به آن خواهد رسید...


دوستان عزیز توجه کنید که ناو سهمهای مدیریتی دو تا سه برابر و حتی 4 برابر ارزش دارد

برای مثال دولت بلوک سایپا رو وقتی قیمتش سهم 100 تومان بود چند گذاشت بود!(بلوک 17%) اگر خاطرم باشد 360 تومان یا 340 تومان بود.....

ناو وساپا خیلی بالاست

شما دهکده پاسارگاد را نگاه کنید
تمام شده با سرمایه اش 10 میلیارد تومان هست الان فکر کنم مجتمع ولنجکش شاید بالای 100 میلیارد تومان ارزش داشته باشد
مجتمع تجاری کرج -عظیمیه هم بماند!

سهم سودش را با فروش یک سهم بلوکی از یک شرکت سرمایه گذاری که تنها 3% اش مال وساپا بود توانست 93% تعدیل مثبت بدهد و 44 میلیارد تومان در آن شرکت سود کند


گذر زمان مشخص خواهد کرد که این سهم در این بازار طلاست

ضمناً ناگفته نماند که از اول مهر تا الان 1.6 میلیارد تومان در سهمهای بورسی فروش داشته که بر روی سود اعلامی افزوده خواهد شد و این روند با ادامه افزایش قیمتی خودروئیها ادامه خواهد داشت

و چند سهم ارزشمند دیگر

که رنا اهداف 250 تومانی دارد و سایپا اهداف 350 تومانی قبل افزایش سرمایه...

چند می ارزد؟!

والبری دیگر در راه است.......

وساپا : هدف اول 220 هدف دوم 260

alirezaboors

نوشته شده توسط گل آقا http://www.talarebourse.com/forum/images/buttons/viewpost-left.pngکمی بیشتر به سبد وساپا نگاه کنیم :

مالک 20 درصد بطور مستقیم هلدینگ رنا از با تمام شده هر سهم 1488 ریال
مالک 4 درصد خساپا............................................. ......................1960ریال
/////2.3 ////
زامیاد .................................................. ................. 1405 ریال
//// 3.2 ///
خپارس /.................................................. ................. 1195 ریال
/// 0.6 ///
شبندر .................................................. .................8464 ریال
/// 0.02 //
فارس .................................................. ................. 9668 ریال
// 0.04 //
تاپیکو .................................................. ................. 3624 ریال
// 5.8 ///
دالبر .................................................. ................. 3417 ریال
// 1.35//
ولساپا............................................ ....................... 2185 ریال
// 3.57//
شاملا .................................................. ................. 7562 ریال
// 0.04 //
شتران .................................................. ................. 786406 ریال
// 0.01 //
مبارکه .................................................. ................. 3863 ریال
// 0.04 //
حکشتی .................................................. ................. 2647 ریال
// 0.01 //
رمپنا .................................................. ................. 6663 ریال
// 0.03 //
ذوب .................................................. ................. 3624 ریال
// 0.04 //
کرمانشا .................................................. ................. 9204 ریال
// 2.58 //
ختور .................................................. ................. 1266 ریال
//3.10 //
سایپا آذین .................................................. ................. 1766 ریال
// 0.02//
شاراک .................................................. ................. 16345 ریال
//0.3 //
دکیمی .................................................. ................. 3161 ریال
//0.01 //
شاوان .................................................. ................. 16142 ریال
//0.15//
کنور .................................................. ................. 5190 ریال
//0.22 //
ثفارس .................................................. ................. 1160 ریال
// 0.1 //
سایپا دیزل .................................................. ................. 877 ریال
************************************************** ******************
http://www.tsetmc.com/Loader.aspx?Pa...6280396031#url

بعد میریم سروقته سبد خارج بورسش و اینکه اونها چی دارند ؟
مثلا
گروه سرمایه گذاری کارکنان سایپا
ورق خودروی چهارمحال وبختیاری
پیشگامان بازرگانی ستاره تابان
شرکت ساختمانی دهکده پاسارگاد
صندوق سرمایه گذاری مشترک ممتاز
توسعه صنعتی خودرو
بورس اوراق بهادار تهران
سپرده گذاری مرکزی اوراق بهادار و تسویه وجوه
فرا بورس ایران
بورس کالای ایران
بورس انرژی

نقل قول از گل آقا :

اتفاق قشنگی 4شنبه برای گروه خودرو افتاد .
چهارشنبه صف خرید ساختمانی ها همه ریخت و برعکس صف فروش خودرویی جمع شد
وساپا تا تیر 93 نگهدارید
این سهم مستحق 500 است .

خساپا
.................................................. .................................................. ....
وحید از بازار تهران:


خساپا یکی دیگر از سهام معرفی شده در قیمت ها 160-170-195 بوده و در همه اینها میشد سهم را به راحتی خرید بسیار پرحجم معامله میشود و ورود صبا تامین نشان از آینده روشن به این سهم میباشد

با سایپا - رنا - وساپا فقط سهامداری کنید .... خساپا فعلا هدف اولیه 300 تومان ...

در این گروه سرمایه گذاری با دید میان مدت و بلند مدت بسیار عالی میباشد
.................................................. .................................................. ........................................
Alirezaboors:
با شروع هفته اتی این روند رو به رشد دوباره از سر گرفته شود
توصیه می کنم دوستان با خرید پلکانی به استقبال روند بروند و از هیجان خودداری کنند
خساپا : هدف اول 260 هدف دوم 300
.................................................. .................................................. ..........................................

کیانوش:
از شنبه دوباره صف خرید زیبای خودروایها خصوصا سایپا دیدنی میشه.
.................................................. .............................
علیرضا اسماعیلی:

دوستان عزیز سایپا به راحتی به قیمتهای 340 تومان خواهد رسید فقط توصیه به سهامداری می کنم.....

طولی نخواهد کشید حتی می توانید تا 6 ماه تک سهم بشوید.....

از این قیمت تا 340 تومان 55% رشد خواهد داشت...

مطمئن باشید شاخص 6 ماهه 125 هزارتایی نخواهد شد! اگر هم شد تازه ساپیا هم اندازه با آن رشد کرده است موفق باشید
خبرها از افزایش سرمایه 150 درصدی از انباشته و اورده به گوش میرسدنظر یکی از بهترین تحلیل کننده های این سایت که اصولا زودترین سیگنال های خرید رو صادر می کند وحید از بازار تهران :وساپا هم رشد خواهد کرد کم کمش 250 تو کوتاه مدته ... وساپا با این بازار باید 500 تومان قیمت داشته باشد

وحید ار بازار تهران




شرکت سرمایه گذاری سایپا قصد دارد سهام خود را در شرکت توسعه صنایع خودرو (ایدکو) که 21 درصد است واگذار نماید.(منبع:فایل ضمائم گزارش حسابرسی شده 1392/06/31)

شرکت توسعه صنایع خودرو (ایدکو) در سال 1364 با نام شرکت گسترش خدمات فنی تأسیس گردید و از سال 1380 به منظور تحقق ماموریت های تعیین شده به شرح زیر در زمینه توسعه صنعت خودرو و به ویژه همکاری مشترک بین شرکت های ایران خودرو و سایپا؛ با نام شرکت توسعه صنایع خودرو (ایدکو) مشغول فعالیت می باشد.سرمایه ثبتی شرکت معادل 1350 میلیارد ریال می باشد.
سرمایه ثبتی شرکت: سرمایه ثبتی شرکت معادل 1350 میلیارد ریال میباشد.

مأموریت ها:

الف : ایجاد کارخانجات و تأسیسات صنعتی برای طراحی، ساخت، تولید و یا مونتاژ انواع خودرو و وسائط نقلیه موتوری و قطعات و مجموعه ها و لوازم مربوط به آن و اقدام به هرنوع فعالیت و معامله قانونی به منظور ایجاد خطوط تولید خودرو، تهیه مواد اولیه، قطعات و مجموعه های صنعتی، تجهیزات و ماشین آلات و واحد تحقیق و توسعه از منابع داخلی یا خارجی یا از طریق واردات به نحوی که با عملیات شرکت ارتباط داشته باشد و عقد قرارداد مشارکت با اشخاص حقیقی و حقوقی داخلی و خارجی، اخذ نمایندگی از شرکت های خارجی و داخلی و اعطای نمایندگی به اشخاص اعم از حقیقی یا حقوقی.

ب : بازاریابی، فروش و توزیع فرآورده ها در داخل یا خارج از کشور از طریق صادرات و اقدام به هر نوع فعالیت قانونی برای توسعه بازار فروش یا توزیع فرآورده های یاد شده.

ج : ایجاد سازمان خدمات بعد از فروش فرآورده ها و تأسیس و راه اندازی تعمیرگاه های مجاز و تأمین قطعات یدکی از منابع داخلی یا خارج کشور و خرید و فروش آن ها و ارائه آموزش های فنی و تخصصی مربوط به فرآورده هاوهرفعالیت قانونی که برای انجام خدمات بعدازفروش فرآورده ها مفید باشد.
معرفی سهامداران :

53
درصد سایپا
21
درصد وساپا
26
درصد ایران خودرو

دهکده پاسارگارد

100
درصد شرکت دهکده ساختمانی پاسارگاد متعلق به وساپاست

شرکت در 91/06/31 به ازای هر سهم 41 ریال زیان ساخته است در حالی که در 92/06/31 به ازای هر سهم شرکت توانسته 1379 ریال سود بسازد.

شرکت ساختمانی دهکده پاسارگاد ( دپکو ) با چشم انداز حضور در بازار سرمایه گذاری و صنعت ساختمان توسط گروه خودرو سازی سایپا طراحی و از سال 1386 شروع به فعالیت نمود ، ضرورت حضور در بازارهای غیر خودروئی همانند دیگر خودرو سازان دنیا شرایطی را ایجاب می نمود که مجموعه های غیر خودروئی در دست مطالعه با چارچوبه ای توانمند و ماندگار همچون این شرکت پا به عرصه حضور بگذارد .

با نگاهی هرچند گذرا به موضوع فعالیت ثبت شده در اساس نامه شرکت چشم انداز متصور برای مدیران ارشد گروه سایپا در این صنعت نمایان می گردد .
مفاد اساسنامه شرکت عبارت است از:
1)
سرمایه گذاری و مشارکت در احداث شهرک های مسکونی و توریستی و گردشگریهتل – اجرای عملیات ساختمان های مسکونی ، اداری ، تجاری ، خدماتی و.....

2)
سرمایه گذاری و مشارکت در اجرای عملیات سیویل و سازه پروژه های صنعتی ، مشتمل بر سازه های سنگین بتنی و فولادی و سالنهای صنعتی ، ترمیم سازه های بتنی خاص ، نوسازی و تعمیر و نگهداری سازه های صنعتی ، اجرا ی عملیات مقاوم سازی ساختمان ها و بازسازی بافتهای فرسوده شهری .

3)
سرمایه گذاری و مشارکت و اجرا ی پروژه های عمرانی ، غیر عمرانی ، صنعتی داخلی و بین المللی به روشهای پیمانکاری مدیریت طرح ( عامل چهارم ) ، پیمانکاری مدیریت مهندسی وپیمانکاری مدیریت مهندسی ، تدارکات تجهیزات ، اجراء ، نصب در صنایع مختلف.

4)
سرمایه گذاری و مشارکت در اجرای هر گونه عملیات راه سازی ، پل سازی ، تونل سازی ، سیلو سازی ، راه آهن ، مترو ، فرودگاه ، بندر سازی ، محوطه سازی ، سد سازی ، آبیاری و زهکشی ، تلمبه خانه ، شبکه آب و فاضلاب ، تصفیه خانه آب و فاضلاب تاٌسیسات شهری ، شبکه برق رسانی و انتقال نیرو ، ابنیه وارتباطات سیار و مخابرات .

5)
سرمایه گذاری و مشارکت در احداث کارخانجات مربوط به مصالح ساختمانی ، قطعات ، کامپوزیت ها ، خانه های پیش ساخته و تولید سازه و سر پناه موقت .

6)
مدیریت ، نوسازی ، بازسازی ، توسعه ، تکمیل و راه اندازی واحدهای تولیدی و صنعتی و مشارکت در سرمایه گذاری آنها .

7)
سرمایه گذاری و مشارکت دراملاک اعم از عرصه و اعیانی به روشهای مختلف معمول با افراد حقیقی و حقوقی و یا غیره .

8)
مطالعه و طراحی پروژه های مخنلف ساختمانی اعم از تفکیک زمین و آماده سازی ، احداث بناهای مسکونی ، اداری ، تجاری ، صنعتی ، تأسیساتی ، ورزشی تفریحی ، آموزشی ، خدماتی و هرگونه پروژه ساختمانی دیگری با بهره گیری از مشاوران حقیقی و حقوقی و یا پرسنل سازمانی شرکت.

9)
خرید و فروش کلیه مصالح ، امکانات ، ماشین آلات ، تجهیزات و دارائیهای مورد استفاده در ساختمانهای اداری ، مسکونی ، تجاری از داخل و خارج از کشور .

شرکت سرمایه گذاری سایپا همزمان با مطالعه فرصتهای مختلف تولیدی وسرمایه گذاری در کشور نسبت به مطالعه این صنعت اقدام نموده وبا ارائه نتایج حاصله از این بررسی ها درسطح گروه دردیماه سال1385 موفق به کسب مجوز تاسیس وراه اندازی یک شرکت ساختمانی به منظور حضور دراین بازار گردیده است

این شرکت هم اکنون با سرمایه اولیه ثبت شده به مبلغ 100 میلیارد ریال و در اختیار داشتن پروژه های چند ده میلیاردی یکی از پتانسیل های بالقوه گروه خودرو سازی سایپا بشمار می رود که می تواند همسو با سیاست های دولت و در جهت خصوصی سازی حاشیه سود آوری گروه را در راستای رقابت پذیری محصولات عمده یاری نماید .

http://www.pasargad-v.com/Default.aspx?tabid=94

==========================================


دوستان دعوت میکنم گزارش های وساپا را بررسی کنند تا به ارزندگی وساپا پی ببرند

حالا بدهی ورنا به وساپا
سود انباشته بیش از 50 تومان
فروش پروژه ولنجک
فروش زمین دهکده
افزایش سرمایه
افزایش دو برابر پرتفوی بورسی و غیر بورسی
راستی مپنا 660تومانی
حکشتی 260 تومانی
البرز دارو341 تومانی
و ....

====================================

1-
شرکت گروه سرمایه‌گذاری کارکنان سایپا باتوجه به میزان سهام شرکت سرمایه‌گذاری سایپا در آن (49 درصد) و از طرفی ترکیب سهامداری (51 درصد از سهام شرکت گروه سرمایه‌گذاری کارکنان سایپا متعلق به کارکنان شرکت‌های گروه سایپا می‌باشد) شرکت تحت کنترل شرکت سرمایه‌گذاری سایپا می‌باشد.

2-
شرکت سرمایه‌گذاری سایپا به صورت مستقیم حدود 20 درصد از سهام شرکت سرمایه‌گذاری رنا را در اختیار دارد و شرکت گروه سرمایه‌گذاری کارکنان سایپا از طریق دو شرکت تجارت الکترونیک خودرو تابان و پیشگامان بازرگانی ستاره‌ تابان 24 درصد از سهام شرکت سرمایه‌گذاری رنا را در اختیار دارد لذا باتوجه به بند 1 فوق حدود 44 درصد از سهام شرکت سرمایه‌گذاری رنا متعلق به شرکت سرمایه‌گذاری سایپا و شرکت‌های تابعه می‌باشد.

3-
شرکت‌ سرمایه‌گذاری رنا به صورت مستقیم حدود 18 درصد، شرکت سرمایه‌گذاری سایپا و شرکت‌ توسعه سرمایه رادین (ایمن جوش سابق، تحت کنترل 100 درصدی) بیش از 10 درصد، شرکت گروه سرمایه‌گذاری کارکنان سایپا و دو شرکت تحت کنترل خود حدود 16 درصد و شرکت نیوان ابتکار (شرکت 100 درصدی سایپا) حدود یک درصد (مجموعاً حدود 45 درصد) از سهام شرکت سایپا را در اختیار دارند. سازمان گسترش نیز بیش از 37 درصد از سهام شرکت سایپا را دراختیار دارد لذا باتوجه به ترکیب سهامداری، شرکت سرمایه‌گذاری سایپا (باتوجه به مندرجات بندهای 1 و 2 فوق) بر شرکت سایپا کنترل دارد.


وساپا و سرمایه رنا برای خودشون طلای 24 عیار هستند ...

نکته : رنا با فروش بلوک خودرو میتواند سود خوبی نصیب وساپا کند نوشتهhosseni 56